Tom, Rozdzial
1 1,2 | doświadczyło.~Lecz księżna odpowiedziała wesoło:~- My jeno tu nogi
2 1,2 | powietrzu wiszą.~- Prawda - odpowiedziała księżna - ale miło wiedzieć,
3 1,2 | rycerza?~- Oj! dobrze! - odpowiedziała dziewczyna.~A potem, wyciągnąwszy
4 1,5 | bisiorem i klejnotami. Odpowiedziała, że wyrzekłszy się z dawna
5 1,6 | Zrękowiny uczynię zaraz - odpowiedziała z rozpromienioną twarzą
6 1,10| bo ci będzie bieda. Na to odpowiedziała Zbyszkowi wesoła pieśń:~
7 1,10| Przecie widzicie: poluję - odpowiedziała, śmiejąc się, Jagienka.~-
8 1,11| nadeszły, ale przyjdą - odpowiedziała Jagienka.~Maćko począł wymieniać,
9 1,14| Ty mi tego nie powiadaj - odpowiedziała smutno dziewczyna.~- Bo
10 1,16| i ja o niego nie dbam! - odpowiedziała przez łzy Jagienka.~- To
11 1,16| niebie!~- Zaśby tam brał! - odpowiedziała Jagienka.~A jednocześnie
12 1,21| wam wynagrodzi, panie! - odpowiedziała Danusia.~- Bóg zapisuje
13 1,23| wam podziękować, panie? - odpowiedziała Danusia.~- Bądźcie przyjaciółką
14 1,24| przyszła - co?~- Jużci! - odpowiedziała Danusia.~I mając smutek
15 1,24| wrócił?~- Co tam Czech! - odpowiedziała dziewczyna. - Lepszą ja
16 1,25| Krzyżaków, ni ich płaszczów - odpowiedziała dziewczyna.~Lecz dalszą
17 1,25| A pani, sama stroskana, odpowiedziała:~- Bo i nie dziwno by było,
18 1,25| rozkazywać, wolę prosić - odpowiedziała pani. - Ale jeśli ten Sanderus
19 1,25| z tatulem przyjedziem - odpowiedziała Danusia.~- Byle cię chorość
20 1,25| księżna. -Czego?~- Nie wiem - odpowiedziała, łkając, Danuśka - tak ci
21 1,32| uderzył weń powtórnie.~Ale odpowiedziała mu znów cisza.~Wówczas zrozumiał,
22 2,5 | Gotfryd i Rotgier, nie żyją - odpowiedziała księżna - a o Zygfrydzie
23 2,8 | gadał?~Jagienka zrazu nie odpowiedziała nic i dopiero po chwili,
24 2,8 | ona i żona...~Jagienka nie odpowiedziała już na to nic, lecz w domu
25 2,9 | zabaczyła - rzekł. A ona odpowiedziała jeszcze smutniej:~- Hej!...~-
26 2,10| Powiadaj... Sieciechówna nie odpowiedziała i teraz, tylko przywarta
27 2,11| Niech tam i zwymyśla - odpowiedziała ze smutnym uśmiechem. -
28 2,11| też na świecie nie ma - odpowiedziała Jagienka.~I tak mówiąc,
29 2,11| Juran-dównę, a gdy mu księżna odpowiedziała, że przecie prawą Jurandównę
30 2,14| prowadź i przyprowadź - odpowiedziała Jagienka, wyciągając ku
31 2,14| wam mnie?~- Żal ci mi! - odpowiedziała cienkim głosikiem dziewczyna.~
32 2,31| tu przy dworze?~- Nie - odpowiedziała. - Cni mi się bez braci
33 2,41| chytrości nigdy nie brakło - odpowiedziała dziewczyna, podnosząc w
34 2,41| nienawidzisz?~Jagienka nie odpowiedziała nic wprost, tylko jak siedziała
|