Tom,    Rozdzial

 1  1,2 |          siodła troczyć - jako w oczach mu na sznurze zbielała.
 2  1,2 |      przysmaki poniżyć się w ich oczach. Jakoż, nabierając co chwila
 3  1,2 |          która rozszerzała się w oczach. Od zachodniej strony księżyc
 4  1,4 |        śmiali się jeszcze, ale w oczach mieli niepokój; panny pobladły,
 5  1,4 |  nieznajomy począł tracić w jego oczach swoje nadzwyczajne rozmiary.
 6  1,4 |        Wówczas błysnęło mu coś w oczach jakby stalą - i zaraz począł
 7  1,4 | następnie ścisnął ją za koniec w oczach księżny i Danusi tak silnie,
 8  1,6 |    wszelkie znaczenie w ludzkich oczach. Pod wieczór dnia 21 czerwca
 9  1,13|         mało cudów już w naszych oczach przygodziło? Po co obcych
10  1,19|         a natomiast stanęła mu w oczach ta chwila, gdy Jagienka
11  1,19|        się zasłuży i we własnych oczach się usprawiedliwi.~A wtem
12  1,19|          Boga! Chyba że wstydu w oczach nie ma.~Tu spojrzał na zagranicznego
13  1,19|         człowiek, który wstydu w oczach nie ma, ale w duszy musiał
14  1,20|       całe piersi. Czuł także na oczach, na ustach i na twarzy świeże
15  1,21|        zadnie łapy - skłuł go na oczach całego dworu tak sprawnie
16  1,23|  martwych już, szeroko otwartych oczach. Brat Rot-gier popatrzył
17  1,25|           Książę przedarł list w oczach kapitana, rzucił mu pod
18  1,25|        nie wróci.~Łzy zabłysły w oczach Zbyszkowych i stoczyły mu
19  1,26| Zbyszkowi stanęła Jagienka tak w oczach, jakby przy nim siedziała
20  1,30|     począł całować go ze łzami w oczach po ręku.~- Nie będziecie
21  1,31| Zbyszkowi aż łzy stanęły nagle w oczach; w jednej chwili rzucił
22  2,4 |     szczęki i łzy zbierały się w oczach.~- Ja nic nie wiem, miłościwy
23  2,5 |   przechylił się w tył, a wtem w oczach mignął mu błysk topora i
24  2,5 |     ogniem jeszcze nie-zgasłym w oczach, z twarzą pobladłą z wysiłku
25  2,8 |      prawie ulewne, od których w oczach tajały białe zaspy, w przerwach
26  2,11|    narobisz.~Lecz nagle urwał, w oczach błysnęło mu zdumienie, po
27  2,11|         poczęła mówić ze łzami w oczach:~- Wiecie!... Bóg patrzy
28  2,13|      pocałował pieczęć w naszych oczach, przyjął nas gościnnie i
29  2,14|          a niewiasty sromocili w oczach mężów i braci, kto się zaś
30  2,15|        uwieźli, a żony i córki w oczach mężów i ojców bezczeszczą.
31  2,27|          anioła. Powoli jednak w oczach jej poczęło się odbijać
32  2,27|       dwie łzy, wezbrawszy jej w oczach, stoczyły się z wolna po
33  2,34|          jeszcze bardziej, ale w oczach odbił się podziw i jakby
34  2,53|  wyjeżdżał z Malborga ze łzami w oczach mistrz krzyżacki, drugą