Tom,    Rozdzial

 1  1,1 |     chcieli wracać, to nie mamy dokąd.~- Jakże to? - zapytał jeden
 2  1,4 |          rozmiłowany w roli - i dokąd wzrok sięgnął, kraj wydawał
 3  1,15|        pojedziecie?~- Ano!...~- Dokąd? do Krześni?~- Bo najbliżej.
 4  1,16|       drzewami, sam nie wiedząc dokąd. Cztan leciał za nim, także
 5  1,17|     będzie?~- A teraz pojadę.~- Dokąd?~- Na Mazury, do Danuśki... -
 6  1,19|    relikwij sam począł pytać:~- Dokąd jedziecie?~- Daleko. Ale
 7  1,28|       tam jest, a jeśli nie, to dokąd została wywieziona; po czym
 8  1,30|      znów zwrócił się ku nim:~- Dokąd jedziecie? - zapytał.~-
 9  1,30|    jechać po córkę do Szczytna, dokąd wam ją bracia przywiozą.~-
10  1,31|      Zbyszko.~- Pan pojechał.~- Dokąd?~- Nie wiem. We zbroi.~ ~
11  2,1 |   zamkowym, nie wiedział zrazu, dokąd iść, gdyż knecht, który
12  2,10|         Czecha dowiedziała się, dokąd opat wyjechał.~- Co robić? -
13  2,11| tygodniami jeździł do Malborga, dokąd wzywano go jako doświadczonego
14  2,11|       utrudzeniu i niepewności, dokąd idzie. Nie mogąc pytać o
15  2,11|        miły Bóg! skąd przybył i dokąd pojechał?~- Przybył z Malborga,
16  2,11|         drodze był w Szczytnie, dokąd zaś wyjechał, nie powiadał.~-
17  2,11|      pytała z bijącym sercem. - Dokąd?~- Dwa dni temu, a dokąd,
18  2,11|        Dokąd?~- Dwa dni temu, a dokąd, może ksiądz wie.~- Trzeba
19  2,11|        Dwa dni temu wyjechał.~- Dokąd?~- Sam nie wiedział... Szukać...
20  2,11|        Zbyszko więcej powiadał? Dokąd jechał? - pytał Maćko.~-
21  2,13|            Wiedział zaś ksiądz, dokąd ją powieźli?~- Dobrze nie
22  2,14|       źle zostawać w Spychowie, dokąd prędzej lub później zjechać
23  2,16|     będzie? - spytał go Maćko - dokąd ruszym?~Ów zaś rzekł krótko:~-
24  2,21|         A... Zbyszko? Hej! A ty dokąd? Co?... Jakoże?... Lecz
25  2,21|         stawię się na wezwanie, dokąd każesz. A ty w razie jakowejś
26  2,23|        jak mówisz - przysięgam! Dokąd mnie powiedziecie?~- Na
27  2,23|       się zbierać! - rzekł.~- A dokąd? - zapytał na wpół przytomnie
28  2,24|         panie, kiedy ruszycie i dokąd?~- Kiedy nam się spodoba -
29  2,31|     począł też zaraz opowiadać, dokąd pojadą i na jakiego zwierza
30  2,34|       mocy - to pojedziemy.~- A dokąd? - spytał Czech.~- Wiadomo,
31  2,36|        w odwiedziny do Czerska, dokąd ich zaprosiła księżna Anna
32  2,37|  otrząśniesz - a potem ruszysz, dokąd zechcesz.~- To już wam tak
33  2,51|        powlókł go jak wołu tam, dokąd spędzano wszystkich jeńców
34  2,52|        powlókł go jak wołu tam, dokąd spędzano wszystkich jeńców