Tom,    Rozdzial

 1  1,6 | Przykrywał przy tym srebrną brodę dłonią i uśmiechał się pod palcami,
 2  1,10|     ustrzelił.~Jagienka odgarnęła dłonią włosy, które się jej nasunęły
 3  1,11|       rzekłszy, siadł i zakrywszy dłonią brwi, umilkł, nie chcąc
 4  1,14|         Nagle jednak uderzyła się dłonią po biodrze.~- Ot! - zawołała -
 5  1,14|         za drzewami, zakryła oczy dłonią, jakby chroniąc się od blasku
 6  1,17|         bardziej; uderzył Zbyszka dłonią w łopatkę, aż się rozległo
 7  1,25|   śmiejące się i zawstydzone oczy dłonią albo też pochyla się i odpowiada:~"
 8  1,30|           przymknął oczy i począł dłonią rozcierać zimny pot, który
 9  1,31|          a następnie otoczył ucho dłonią i rzekł:~- Wasza miłość
10  2,1 |           do Juranda i chwyciwszy dłonią za powróz otaczający jego
11  2,3 |           nocnym niebie. Schwycił dłonią łosiową rękawicę, która
12  2,5 |          Książę skinął kilka razy dłonią, by je uciszyć, ale nie
13  2,6 |     powiedziawszy to, uderzył się dłonią po młodych wąsiętach i dodał,
14  2,7 |        Przez długą chwilę trzymał dłonią za poręcz, jakby obawiał
15  2,7 |         Kat chwycił swą olbrzymią dłonią pałąk kotlika, podniósł
16  2,9 |          zmieszał się bynajmniej, dłonią nie sięgnął do korda, tylko
17  2,11|           i począł wodzić szeroką dłonią no włosach. Przypomniał
18  2,11|     krzyża, potem jął wodzić lewą dłonią wzdłuż ust.~Jagienka, nie
19  2,11|          ludzi naprzeciw idących, dłonią i głosem żebrał jałmużny,
20  2,11|     wilczej podobną, i otoczywszy dłonią ucho, zapytał:~- To wyście,
21  2,11|         Maćko.~Tolima zaś otoczył dłonią i drugie ucho:~- Jako powiadacie,
22  2,12|   wreszcie jednak jął wodzić lewą dłonią po czole i głowie, jakby
23  2,12|         głową, że słyszy, po czym dłonią sięgnął po srebrny krucyfiks,
24  2,12|      począł kręcić głową i machać dłonią, jakby chcąc zaprzeczyć
25  2,12|          się i znów począł szukać dłonią po ścianie. Ludziom wydało
26  2,19|        strzemion, chwycił potężną dłonią za ostrze niemieckiej dzidy,
27  2,20|              Tu uderzył się nagle dłonią w myckę i zawołał:~- Na
28  2,24|       czym podniósł rękę i począł dłonią~trzeć po karku i potylicy.~-
29  2,28|         zwłokach, powiódł po nich dłonią od czoła aż do złożonych
30  2,34|        Maćko.~A Zyndram pogładził dłonią swoje potężne czoło, pomyślał
31  2,38|        stary?~Więc Tolima ogarnął dłonią spiczaste ucho i zapytał:~-
32  2,42|        począł się gładzić szeroką dłonią po siwej czuprynie, jak
33  2,43|          czole, przysłoniła twarz dłonią i poczęła pilnie patrzeć
34  2,47|         po czym uderzył się nagle dłonią po udzie i rzekł:~- O prze