Tom,    Rozdzial

 1  1,1 |      od której sprośny smród z daleka w nozdrzach człowiekowi
 2  1,2 | zjedzie.~- Pan Bóg potrafi i z daleka szczęście zdarzyć, a tymczasem
 3  1,2 |        rzadkie podówczas, bo z daleka sprowadzane, włoskie, na
 4  1,4 |       jechali teraz za nimi. Z daleka widać było wśród mazowieckich
 5  1,5 |  zapierać. "Wołałem na niego z daleka - rzekł - by kopii nadstawił,
 6  1,5 | zedrzeć - ale gdyby i on był z daleka wołał, iże jest posłem,
 7  1,5 |       do niego nieraz bardzo z daleka, i nikt nigdy nie śmiał
 8  1,6 |        rynku ujrzał wreszcie z daleka pomost i na nim czerwoną
 9  1,7 |        mieliście za co?~- My z daleka, z azjatyckiego brzegu,
10  1,8 |        który Niemiec chociaż z daleka dymy spychowskie spostrzegł,
11  1,10| chrześcijański, jeno z łuków z daleka szyje. Ty na niego obces,
12  1,10|       spokojnie do orszaku i z daleka począł wołać:~- Tak dostał,
13  1,11|    złotników, i parę gomółek z daleka pachnących.~Zycha, mającego
14  1,11|         już jak którego choć z daleka uwidzi, to aże kolanem o
15  1,15|       dużej konwi, od której z daleka bił zapach słodu i chmielu.~-
16  1,16|     mówił. - Pokażesz mi ich z daleka, abym wiedział, którzy są.~-
17  1,18|        żeby was opat pierwej z daleka uwidział, nie zaś znienacka
18  1,19|        Lotaryngii, on bowiem z daleka będąc, mniemał, że za krzyżacką
19  1,20|  patrzał z podziwem przybyły z daleka pan de Lorche.~Tymczasem
20  1,21|        szmat boru i szli z tak daleka, że do uszu myśliwych nie
21  1,21|      temu, albowiem droga była daleka i w parowach leśnych leżały
22  1,24|       dworzan. Książę Janusz z daleka dał znak ręką, by Zbyszko
23  1,25|        wołają na siebie -już z daleka.~ ~
24  1,27|        pola i bory. Droga była daleka - minęli osady bliższe Ciechanowa,
25  1,30|    Ponieważ droga była jeszcze daleka, a na noc brał mróz okrutny,
26  2,9 |        Maćko - że gdy człeku w daleką drogę jechać trzeba, to
27  2,14|        noc wypoczęły. Okrutnie daleka na Zmujdź wyprawa!~- To
28  2,23|       krokiem i począł wołać z daleka cichym głosem:~- Panie,
29  2,43|    powtórzył, że chyba na jaką daleką wyprawę pójdzie, aby się
30  2,49|        czasu nieraz przybyli z daleka francuscy i angielscy rycerze.~
31  2,51|      uwięzi psy myśliwe, gdy z daleka dzikiego zwierza ujrzą.
32  2,51|    rumaka i począł nań wołać z daleka:~- Zwróć, Niemcze, głowę
33  2,52|      uwięzi psy myśliwe, gdy z daleka dzikiego zwierza ujrzą.
34  2,52|    rumaka i począł nań wołać z daleka:~- Zwróć, Niemcze, głowę