Tom,    Rozdzial

 1  1,2 |        cofać przed tą jasnością. Czynił się brzask coraz różowszy,
 2  1,3 |         kościół silne dotychczas czynił wrażenie, ów zaś. tyniecki,
 3  1,4 |         Im było bliżej, tym ruch czynił się większy, a przy bramach
 4  1,5 |      zesłał. Nie ze złości on to czynił, panie, jeno przez głupstwo,
 5  1,5 | zwłaszcza Boga.~Powała z Taczewa czynił nazajutrz przed sądem kasztelańskim
 6  1,5 |       pomyślał, w kogo bijesz, i czynił bez złości, przeto ci Zbawiciel
 7  1,10|        świta już.~I rzeczywiście czynił się dzień. Po chwili wyjechali
 8  1,11|      znasz! Nic ci on innego nie czynił, jeno w Niemców bił, aże
 9  1,11|          zbroi, z Niemców i piór czynił się jakoby jeden kłąb. A
10  1,12|       się ciężkie, wyraźne, swąd czynił się ostrzejszy; wkrótce
11  1,15|         przy układach nie będzie czynił trudności. Ucieszył się
12  1,26|          Choćby też nie wiem, co czynił, tego nie odrobi, że to
13  1,30|         dalej, chociaż na dworze czynił się już mrok. Ponieważ droga
14  2,5 |      chwili gdy Zbyszko uderzał, czynił pół obrotu w bok w ten sposób,
15  2,7 |          tak iż zwłaszcza leżąc, czynił wrażenie jakiegoś odłamu
16  2,11|       nikomu, a dobro obu rękoma czynił, ją zaś, która była jego
17  2,11|  przestał wydymać dumnie ust, co czynił zawsze, jeśli nie z panującym
18  2,12|     Nastało milczenie. Na dworze czynił się już wieczór. Przez otwarte
19  2,12|          prawie po całych dniach czynił - lub gdy nie pogrążon był
20  2,18|      tamtym wyjść chcieli. Dzień czynił się w górze jasny i pogodny,
21  2,21|        Stary wódz dał znak i nie czynił żadnych trudności co do
22  2,25|     namyślał. Ale cokolwiek bądź czynił, nie trwało to długo, gdyż
23  2,32|     układów o Dobrzyń prowadzić, czynił zaś to umyślnie - i zarówno
24  2,32|         wiedzy, i wzajem wyrzuty czynił, że nie tylko Witold, ale
25  2,32|       Maćka, były trudności. Nie czynił ich mistrz naprawdę, ale
26  2,32|   ostatniej chwili, a potem Bogu czynił dzięki w Malborgu, że mu
27  2,32|          przyozdobionym krzyżem, czynił wrażenie powagi, majestatu
28  2,34|     zaprosić.~- A ty coś od rana czynił?~- A ja przypatrywałem się
29  2,38|          krzywdę w gospodarstwie czynił i k'sobie wszystko garnął.
30  2,46| całkowicie: z opustoszałej osady czynił się wsią ludną i zamożną,
31  2,48|          dzień zwłoki - i często czynił o to wymówki stryjcowi,
32  2,50|   żelazem ziemie krzyżackie, ale czynił to jako pogański książę
33  2,51|    gniewski, który na swoją rękę czynił wywiady, przedstawił mu,
34  2,52|    gniewski, który na swoją rękę czynił wywiady, przedstawił mu,