Tom,    Rozdzial

 1  2,20| nadciągały do Gotteswerder, stali Arnold von Baden i stary Zygfryd
 2  2,21|       była! ale Zygfryd de Lowe i Arnold von Baden przebili się przez
 3  2,21|       jakoby się wyrwać. I rycerz Arnold, który jest prawy olbrzym,
 4  2,21|    dotarła zbyt blisko, to rycerz Arnold zwracał się ku niej i potykał
 5  2,21|      mogli się schronić Zygfryd i Arnold?~- Zamków tam w pobliżu
 6  2,21|        myślę, panie, że Zygfryd i Arnold tułają się teraz po boru
 7  2,22|             rzekł Macko.~- Rycerz Arnold - wtrącił Sanderus był w
 8  2,22|        wiozą, a prócz nich rycerz Arnold i stary komtur. Była spora
 9  2,22|          go pod siebie. Zbyszko i Arnold sczepili się z sobą jak
10  2,23|       następnie pomógł mu usiąść. Arnold spojrzał hardo na Maćka,
11  2,23|        zdumiał się znów i zamilkł Arnold, gdyż prawda ta była tak
12  2,23|       wszystkich nie ściągać, ale Arnold wiedział dobrze, że szeptano
13  2,23|            Prawda jest! - mruknął Arnold.~Ale Zbyszko, któremu żal
14  2,23|           ją dręczył. Hańba ci!~A Arnold wytrzeszczył oczy i czyniąc
15  2,23|     zostałeś!~- Prze Bóg! - rzekł Arnold. - Skąd? Jak? Ona ma rozum
16  2,23|           niepohamowanej boleści. Arnold siedział w zamyśleniu. Czech
17  2,23|       przez chwil kilka; wreszcie Arnold podniósł głowę i rzekł:~-
18  2,23|   Umarłego by rozbudził.~- Rycerz Arnold. Dorzucę gałęzi na głownie
19  2,24|              Rozdział XXIV~Rycerz Arnold, dowiedziawszy się nazajutrz
20  2,24|      począł iść ku niemu olbrzymi Arnold z jakimś drugim rycerzem
21  2,24|      obyczaje macie dworne.~Na to Arnold, rozumiejąc zaledwie niektóre
22  2,24|        nie mogła nadążyć jeździe. Arnold zaś nie potrzebował na nią
23  2,24|         spotkała starszego brata. Arnold, słuchając tego opowiadania,
24  2,24|           powiada? - zapytał znów Arnold.~- Chwali cię - odpowiedział
25  2,24|        zaklęcie, ale w tej chwili Arnold spytał po raz trzeci:~-
26  2,32| zobowiązał, i dlatego chociaż sam Arnold chciał spuścić z ceny, nie
27  2,32|      pośrednictwa pana de Lorche.~Arnold von Baden był człowiekiem
28  2,32|          warci". Na to ściskał go Arnold, a rycerze i polscy, i krzyżaccy
29  2,34|         ci się za mną po prawdzie Arnold von Baden, któremu też o
30  2,34|         Zbyszko. - Ugoda ugodą, a Arnold bezecność mógłby nam zadać.~
31  2,51|           alibo spotkaj ze mną!~A Arnold zwrócił się i poznawszy
32  2,51|       garnek stalowy hełm i mężny Arnold padł z rozciętą na dwoje
33  2,52|           alibo spotkaj ze mną!~A Arnold zwrócił się i poznawszy
34  2,52|       garnek stalowy hełm i mężny Arnold padł z rozciętą na dwoje