Tom,    Rozdzial

 1  1,1 |         oni tłusto teraz jadają.~- Widzicie! A jam wtedy jeszcze nie
 2  1,2 |       któreśmy na Niemcach wzięli? Widzicie no! A co za łup wezmę? Parszywe
 3  1,4 |           i umyślnie żartobliwym:~-Widzicie, panie, że szlachetny komtur
 4  1,6 |       wrócę. Ale nie bójcie się! I widzicie, może przez ten czas zjedzie
 5  1,6 |            Trzeba poradzić... Ano, widzicie! -jest rada. Książę Janusz
 6  1,10|  niedźwiedziego sadła się napić?~- Widzicie! - rzekł Zbyszko - każdy
 7  1,10|         sosny jej się zleciało?... Widzicie ludzie!...~- Zleciała jak
 8  1,10|         Róbże z nim, co chcesz! Bo widzicie, w naszym wojsku chełpili
 9  1,10|        robią?~- Śpiewają.~- No, to widzicie! A potępione płaczą. Wolę
10  1,10|            wzruszeniem Maćko - ale widzicie, mam-li umrzeć przez tę
11  1,10| najlepszego, dziewczyno?~- Przecie widzicie: poluję - odpowiedziała,
12  1,11|           czym rozmyślasz?~- Bo... widzicie... po Jagience tak mi się
13  1,13|          powiada: "czegóż?!"~- Ano widzicie. Da Bóg, ze przy takiej
14  1,17|     zaperzył się w mgnieniu oka:~- Widzicie ich! Nie chcą od krewnych
15  1,20|       uspokoił się zupełnie.~- No, widzicie - rzekł - zęby w nim złe
16  1,24|         wciąż, a wreszcie rzekł:~- Widzicie... No! dobra ci rzecz do
17  1,26|          rzekła:~- Cichaj! Czegóż? Widzicie go!~l odeszła ku księciu,
18  1,27|           zasypało, jeno tam, hen! Widzicie, panie, ten olszniak?~To
19  1,28|          książę dał pas i ostrogi. Widzicie!... Ręka boska jest nad
20  2,9 |          rady! taka moja dola. Ale widzicie, póki jej Zbyszko nie odnajdzie
21  2,9 |          także wesołym śmiechem.~- Widzicie! - zawołał mniemany chłopak -
22  2,11|            pokazał wam, że nie ma? Widzicie, że i bez gadania dowiedzieliśmy
23  2,22|       nieco frasobliwie Zbyszko. - Widzicie... Żeby to było na Mazowszu
24  2,23|         chwili tylko o Jagience.~- Widzicie, wasza miłość - rzekł. -
25  2,29|            o Maćka będą droczyć. A widzicie, muszą zapłacić, gdyż będą
26  2,33|        gmach, który wasze miłoście widzicie przed sobą po lewej ręce -
27  2,33|            wszystko, co ku północy widzicie, jakkolwiek za łaską Bożą
28  2,34|             Zbyszko zaś rzekł:~- A widzicie. W pojedynkę niejeden z
29  2,34|     strzemiona?~- Jako żywo!~- No, widzicie: Zakon to taki rycerz.~-
30  2,37|         odrzekł Zbyszko. - Jeżdżę, widzicie, gdzie trzeba, gadam z wami,
31  2,42|         Lecz Maćko kręcił głową;~- Widzicie... z bliska ja się wszystkiemu
32  2,46|         zamrę, gdziem się urodził. Widzicie, za czasów wojny Grzymalitów
33  2,49|            rzekł Powała. - A wy co widzicie?~- Mnich w kapturze potyka