Tom,    Rozdzial

 1  1,4 |         niespokojną i złowrogą. Rozumiał i on jasno, że Zbyszko postąpił
 2  1,4 |   gołębie serce - że zaś lepiej rozumiał od innych, co winowajcę
 3  1,5 |    słowa zapowiadają wojnę. Ale rozumiał je i Kuno Lichtenstein,
 4  1,14|      usłużyć i dogodzić, on zaś rozumiał tę jej wielką przychylność,
 5  1,19|      wysławiać. Ale go nikt nie rozumiał, a jam do bitki nie dopuszczał.~-
 6  1,21|         w zwichniętym ramieniu. Rozumiał, że rycerz, który na dworze
 7  1,23|         De Lowe pilił, albowiem rozumiał, że po tym, co zaszło, nie
 8  1,25|      wszelką radość na świecie. Rozumiał bowiem Zbyszko równie jak
 9  1,27|    skórami. Ale Zbyszko mało go rozumiał, a wreszcie nie miał i czasu
10  1,28|      dobrze, dlaczego to czyni. Rozumiał tylko, że trzeba iść na
11  2,1 |   Hugues, który choć nie bardzo rozumiał, o co chodzi, litował się
12  2,9 |       głowy mniej wesołe myśli. Rozumiał, że ni Zgorzelicom, ni rodzeństwu
13  2,10|        był pachołek przebiegły, rozumiał to dobrze. Rozumiał również,
14  2,10| przebiegły, rozumiał to dobrze. Rozumiał również, że dziewczyna lgnie
15  2,11|       nikt prócz duchownych nie rozumiał, boje mówiono po łacinie,
16  2,11|       Nie wiem, czy mnie będzie rozumiał, ale przemówię do niego
17  2,13| świecące ślepia i zląkł się, bo rozumiał, że upiór. A on komtura
18  2,16|  Mówiono o nim także, że dobrze rozumiał się na wojnie. Wiek życia
19  2,17|       milczenie, albowiem Maćko rozumiał dobrze, że nie masz na to
20  2,18|      lat życia tak dobrze wojnę rozumiał, więc uśmiechnął się i mruknął:~-
21  2,24|       dziękować.~Maćko, chociaż rozumiał, że będą zupełnie bezpieczni
22  2,24|       mistrzem i marszałkiem, i rozumiał, że mniejszy mu będzie wstyd,
23  2,24|         mój bratanek sam będzie rozumiał, że jemu wypada zostać przy
24  2,24|   wszelką stratę, z drugiej zaś rozumiał, że nie wypada mu siebie
25  2,25|    rycerskich szlachetką będąc, rozumiał to jednak doskonale, że
26  2,25|       we śnie. Słyszał jednak i rozumiał wszystko, bo gdy Hlawa zaczął
27  2,27|         jej mroźne tchnienie. I rozumiał już, że przeciw temu nieprzyjacielowi
28  2,28|       mu jest; nie słyszał, nie rozumiał, tylko leżąc na wznak, podnosił
29  2,29|       Zbyszka, chociaż słów nie rozumiał, od samej nuty chwycił ogromny
30  2,32|  świętej Brygidy, były słuszne. Rozumiał, że gmach zbudowany na cudzej
31  2,33|         spomiędzy Krzyżaków nie rozumiał, że od czasu chrztu Litwy
32  2,33| nieubłaganie jej mury. Nikt nie rozumiał, że w owym olbrzymim ciele
33  2,49|        Wysłany będąc w przodku, rozumiał, iż ma powinność kruszyć