Tom,    Rozdzial

 1  1,2 |           potem wraca na Niemcach pomsty szukać za swoją krzywdę
 2  1,2 |  Długolasu i ten prawi, że Jurand pomsty na Niemcach za żonę szuka.
 3  1,5 | zapowiedzi rycerskiej nie poślę i pomsty nie dokonam. Już ty się
 4  1,5 |      jeszcze by na tym wygrał, bo pomsty byłby się uchronił - a dlatego
 5  1,6 |            a nam trzeba ginąć bez pomsty. Mnie głowę utną, a i wy
 6  1,6 |           być, byśmy bez nijakiej pomsty poginęli. Wiecie... pojadę
 7  1,6 |          bić się i nie zginąć bez pomsty. A potem - niech się dzieje,
 8  1,6 |          waruj mi się od szukania pomsty, bo nużby cię postrzelili
 9  1,7 |         Miałby nie dać! On swojej pomsty szuka, ja swojej. Kogóż
10  1,8 |        nieczystym siłom duszę dla pomsty zaprzedał.~Opowiadano też
11  1,8 |        obu rąk. Przez to i wam do pomsty dopomogę, boć to przecie
12  1,9 |         nich krzywdy nie doznał i pomsty nie pragnął?" Tu przypomniał
13  1,18|            ile że mu obiecował do pomsty pomagać, ale i to nie pomogło.
14  1,20|     rycerz jeno za młodą małżonkę pomsty szuka, zabitą przez was
15  1,25|       spotkały, i pod zagrożeniem pomsty Bożej wołali o karę za zamordowanie "
16  1,28|         leśnego dworca... Chcieli pomsty na was...~- I oni ją porwali! -
17  1,28|      Bergowa odeślą, aleja przeto pomsty nie poniecham, bo i mnie
18  1,29|           trzeba może będzie chęć pomsty i łupania łbów wziąć jak
19  1,30|          gdyby mieli przyczynę do pomsty nade mną - nie mówię! Ale
20  1,30| wychodzący, który mi rzekł: "Dość pomsty!" -aleja nie usłuchałem,
21  2,1 |          nawet zwycięstwa, szukał pomsty, i jako ogień albo jako
22  2,9 |         staną, wszelako niegodnej pomsty za jego oczyma nie wywrą.
23  2,12|           pozwólcie, bo zaś przez pomsty nie możem ostać. Niech tak
24  2,17|            nadejdzie dzień sądu i pomsty.~- Skoroście mi kazali gadać,
25  2,19|         burzyć serce, a zaś żądza pomsty oblała go jak ukrop.~"Nie
26  2,21|   zapiekła się w nim od boleści i pomsty za Rotgiera. Powiadają teraz,
27  2,22|    zwiążem i jego, by się zaś ich pomsty później nie potrzebował
28  2,25|       Czech, że pierwsze prawo do pomsty ma nieszczęsny pan spychowski
29  2,25|          go dać w podarunku i dla pomsty Jurandowi.~- Trzeba mi teraz
30  2,25|           Chcecie, by odszedł bez pomsty i kary?~- Tak!~Pomruk gniewu
31  2,26|          zaliż ma on odjechać bez pomsty i kary, ów kat pana mojego
32  2,28|     inaczej swój ból i swoją chęć pomsty wyrazić. Niewiasty uczyniły
33  2,34|            pieniądz im nawet i od pomsty wdzięczniejszy, a po wtóre