Tom,    Rozdzial

 1  1,6 |        choroba królowej wypadła niespodzianie i że wedle ludzkich obliczeń
 2  1,8 |    Danusią. Wówczas zjawiał się niespodzianie bądź w Warszawie, bądź w
 3  1,11|    widocznie o czym innym, gdyż niespodzianie rzekł:~- Ale też z was kraśna
 4  1,11|   Przepraszam was. Cosik mi się niespodzianie przypomniało. Śpiewajcie
 5  1,12|         zachodzi mu z tyłu? Nuż niespodzianie chwycą go jakie oślizgłe
 6  1,14|     nieraz jednak, gdy spojrzał niespodzianie na Jagienkę, czy to w lesie,
 7  1,21|     łopatkach niedźwiedź, który niespodzianie wychynął z szuwarów w pobliżu
 8  1,30|   dziedzic wraca tak wcześnie i niespodzianie, lecz on całkiem zajęty
 9  2,3 |        skazy".~A wtem ozwał się niespodzianie głos starego Mikołaja z
10  2,7 |      wyjeżdżać do Malborga, gdy niespodzianie pocztowy pachołek przyniósł
11  2,9 |         pił także. Maćko wszedł niespodzianie do izby i stanął w progu
12  2,10|     Maćko.~- Bo mnie ten rycerz niespodzianie chycili z mocą taką, że
13  2,14|      krew wypił, i o tym Jak ją niespodzianie kat obronił. Nie zataiła
14  2,14|        Witoldem nastanie, aż tu niespodzianie odmieniło się w nim serce...~-
15  2,16|       jest iść dalej i wychynąć niespodzianie w kraj mniej strzeżony niż
16  2,17|  Skirwoiłły, który wychylił się niespodzianie z cienia i rzekł:~- W pochód
17  2,17|      mają się zasadzić, tak aby niespodzianie uderzyć na tych, którzy
18  2,18|          może zaskoczym Niemców niespodzianie; ale jeśli co wymiarkują
19  2,18|      przeprawić się i zdobyć go niespodzianie?~- A to myślisz, że tam
20  2,19|        się zakręca. Obaczym się niespodzianie, ale to lepiej.~- A wesoło
21  2,22|         śladem, uderzym na nich niespodzianie.~- A nie ostrzeże ich?~-
22  2,22|    mazowieckich. Uderzywszy zaś niespodzianie, może zaskoczym ich bez
23  2,24|         dzikiego zwierza, który niespodzianie przez psy osaczon gotuje
24  2,26|     gdyby mu chodziło o to, aby niespodzianie nie umknął - i dreszcz mimowolny
25  2,29|      tygodni później przyjechał niespodzianie pan de Lorche. Widok jego
26  2,34|       się za płowe włosy, bo go niespodzianie ogarnął żal okrutny - i
27  2,37| siedziały z Maćkiem i Hlawą - i niespodzianie rzekł:~- Posłuchajcie, co
28  2,41|        możliwa, aby mogła kiedy niespodzianie zastać Zbyszka już w domu,
29  2,44|  Jagienki, która przez ten czas niespodzianie nadjechała.~- Pochwalony
30  2,44|       zawołał Zbyszko.~Lecz jej niespodzianie oczy wezbrały łzami, śliczne
31  2,49|       nie wrócę, rozpłakała się niespodzianie i rzekła: "To ja mniszką
32  2,51|    kłęby kurzawy nie wzbiły się niespodzianie po prawej stronie bitwy.~-
33  2,52|    kłęby kurzawy nie wzbiły się niespodzianie po prawej stronie bitwy.~-