Tom, Rozdzial
1 1,5 | jego odeśle do Malborga mistrzowi!~Po czym krzyknął na stojącego
2 1,5 | nie mogę...~- Nic waszemu mistrzowi do naszych praw; łaskę może
3 1,6 | najprędzej donieść wielkiemu mistrzowi i kapitule ważną i poniekąd
4 1,22| dzieci? A gdym się skarżył mistrzowi, to mi odpowiadał z Malborga: "
5 1,22| sprawiedliwość.~- Zasię mistrzowi i wam od Mazowsza!~- Za
6 1,22| boję.~- Cóż mam donieść mistrzowi?~- Wasz mistrz o nic nie
7 1,22| podnoszą, ale gdybyśmy posłali mistrzowi Juranda na łańcuchu, czeka
8 1,24| łańcuchach odesłać wielkiemu mistrzowi na ukaranie. Po chwili jednak
9 1,28| mówił pan z Długolasu. - Mistrzowi należy się zaraz poskarżyć
10 1,28| złem pomaga. Poskarżym się mistrzowi - a oni się zaprą. Mistrz
11 1,30| ludzie mogli powiedzieć mistrzowi, że przyjechali wykupić
12 2,2 | sambijski mówił bratu swemu, mistrzowi: "Jeśli nie uczynisz wielkiej
13 2,3 | jak wiele zależy wielkiemu mistrzowi na tym, by na wypadek wojny
14 2,5 | się też Krzyżak wielkiemu mistrzowi, że jeśli staje bez pozwolenia,
15 2,6 | w takim razie pokażą je mistrzowi - i co będzie?~- Sami przecie
16 2,6 | Był w Szczytnie, niech mistrzowi opowie, co widział.~Zbyszko
17 2,6 | jeno jako wysłannik, a ja mistrzowi piszę tak: Skoro się swego
18 2,7 | księciem oczyścić. Przecież mistrzowi i kapitule tak chodziło
19 2,11| To samo napisał komtur mistrzowi - iże ową dziewkę nie w
20 2,26| gorzko się skarżył wielkiemu mistrzowi Jagiełło i w listach, i
21 2,30| Krzyżakami, które to krzywdy chcą mistrzowi przy królu do oczu wymówić.~-
22 2,30| mistrzowego stanąć nie może, a mistrzowi jego rozum potrzebny, dla
23 2,31| Danveld i de Lowe byli samemu mistrzowi podejrzani - że zajmowali
24 2,31| sprawie czynić trudności". A mistrzowi chodziło wielce w tej chwili
25 2,32| przybędzie - odpowiadali mistrzowi. - Mówicie, że nic wam do
26 2,32| się coraz bardziej i mówił mistrzowi, ze gdyby Żmujdź była pod
27 2,33| krzyżacka. Chodziło zaś mistrzowi o to dlatego, że Zyndram
28 2,33| przygrywali zwykle wielkiemu mistrzowi w czasie przewozu. Z drugiej
29 2,35| go widzieć, a potem podał mistrzowi.~- Jeśli takie i w mieczach
30 2,51| wzgardliwym śmiechem, ale i mistrzowi niemiłe były słowa Wendego,
31 2,51| przedtem widywali.~Lecz mistrzowi wbrew wszelkim wysiłkom
32 2,52| wzgardliwym śmiechem, ale i mistrzowi niemiłe były słowa Wendego,
33 2,52| przedtem widywali.~Lecz mistrzowi wbrew wszelkim wysiłkom
|