Tom,    Rozdzial

 1  1,3 |         w pętach albo z ostrzem miecza na gardzieli, albo z płonącym
 2  1,4 |         imając się jednocześnie miecza:~- Coście za jedni? Skąd
 3  1,19|        Czechowi i nie dobywając miecza, ruszył koniem ku rycerzom
 4  1,22|    dalej głosem ostrym, do cięć miecza podobnym:~- Ta krzywda,
 5  1,25|      obiema rękoma na rękojeści miecza, wyglądał zupełnie jak rycerz,
 6  1,25|    mizerykordii, to jest małego miecza, który służył rycerzom do
 7  1,32|      szyi na powrozie pochwę od miecza i czekać w pokorze u bramy,
 8  1,32|  zawiesił na powrozie pochwę od miecza - i powlókł się przed bramę.~
 9  2,1 |        na którym wisiała pochwa miecza.~Chcieli też widocznie,
10  2,1 |        ów odwalił mu błyskawicą miecza głowę wraz z ręką i łopatką;
11  2,1 |    rozcinał strasznymi cięciami miecza tę zbitą ciżbę, waląc ludzi
12  2,2 |         nikt tu jednak pierwszy miecza na Juranda nie wydobył.~-
13  2,12|    Ludziom wydało się, że szuka miecza, ale tymczasem palce jego
14  2,19|         między konie i dobywszy miecza, począł nacierać nim na
15  2,19|   złamał go, więc jął się także miecza. Czech, który wierzył nade
16  2,23|      związany w kij do własnego miecza, począł coś wołać po niemiecku.
17  2,24| mgnieniu oka chwycił za głownię miecza, zacisnął zęby i stał tak
18  2,24|       Bratanek mój nie ma nawet miecza przy sobie - rzekł -i prosi,
19  2,30|     miecz katowski, i gorsza od miecza hańba! Była wszelako i druga
20  2,33|      siły: siła duchowna i siła miecza. Kto oparł się jednej, tego
21  2,33|         komturów. Tak to z siłą miecza i z siłą duchowną kojarzyło
22  2,42|     cenne, choć okrutnie razami miecza i topom pocięte. Maćko płonął
23  2,49|   hołota lepsza do łyżek niż do miecza, ale bogdajże w złą godzinę
24  2,51|       ciosów zasłaniał.~Ostrzem miecza przeciął Lis płaszcz i naramiennik,
25  2,51|      lecz każdemu błyskowi jego miecza odpowiadał krzyk straszny
26  2,51|         się do niego na długość miecza, marł jakby piorunem rażony.~
27  2,51|          Jakoż pod cięciem jego miecza pękła kuta w Malborgu tarcza,
28  2,51|  Kunonie Lichtenstein - rzekł - miecza na bezbronnego nie wzniosę,
29  2,52|       ciosów zasłaniał.~Ostrzem miecza przeciął Lis płaszcz i naramiennik,
30  2,52|      lecz każdemu błyskowi jego miecza odpowiadał krzyk straszny
31  2,52|         się do niego na długość miecza, marł jakby piorunem rażony.~
32  2,52|          Jakoż pod cięciem jego miecza pękła kuta w Malborgu tarcza,
33  2,52|  Kunonie Lichtenstein - rzekł - miecza na bezbronnego nie wzniosę,