Tom,    Rozdzial

 1  1,3 |      obfite, które przesłoniwszy księdza i ołtarz, szły w spokojnych
 2  1,6 |          co ja wy-najdę? Byłem u księdza Stanisława ze Skarbimierza,
 3  1,9 |         że stary może umrzeć bez księdza, bez spowiedzi, a tym samym
 4  1,10| rozpoznawszy rycerzy, odrzekł:~- Księdza opata z Tulczy.~- Naszego
 5  1,10| dojeżdżał gospodarki pilnować, a księdza opata też wam do Zgorzelic
 6  1,12|        się, czyby nie sprowadzić księdza z Krześni, aby tę chałupę
 7  1,16|      Krześni, zajechał wprost~do księdza, chciał bowiem rzeczywiście
 8  1,22|          dla nich wedle przepisu księdza Wyszońka rozliczne smarowania
 9  1,22|     ustami, co wielce niepokoiło księdza Wyszońka. Był jednakże przytomny
10  1,25|      jeśli nie dotrzyma.~Wejście księdza Wyszońka z Danusią przerwało
11  1,25|       wielkie słowo... Strach mi księdza biskupa, ale to wielkie
12  1,25| Ciechanowa wyjedzie i nie będzie księdza bliżej niż w Przasnyszu.~-
13  1,25|           gdyż posłyszawszy głos księdza:~Ecce Agnus Dei - sam skupił
14  1,25|       teraz tylko uroczysty głos księdza Wyszońka: Domine, non sum
15  1,25|         powtarzało kolejno słowa księdza: "Ja... biorę... ciebie
16  1,28|        zapytał:~- Nie waszego to księdza pisanie?~- Nie wiem.~- A
17  1,30|        na błyszczącą, łysą głowę księdza Kaleba i znów wrócił do
18  2,4 |      jest list Jurandowy - pismo księdza Kaleba, a jego pieczęć,
19  2,6 |   uradowany pacholik.~- Wołaj mi księdza Kaleba, niech wypisze jako
20  2,11|          na Spychowie przez usta księdza przekazał, rzekł do starego
21  2,11|           Lecz nim przyprowadził księdza, weszła Jagienka.~- Chodź
22  2,12|         długiego snu w obecności księdza Kaleba i zapomniawszy we
23  2,12|         zaprzeczyć i powstrzymać księdza Kaleba, lecz nie mogli się
24  2,13|       jeżeliby był sąd, to przez księdza mógł powiedzieć, co wiedział...
25  2,14|         a raczej klecha i sługus księdza Kaleba, zaczynał właśnie
26  2,14|            i nowiny przywiózł od księdza. Maćko już tu nie wróci,
27  2,28|   wieścią do starego Tolimy i do księdza Kaleba, inni poprowadzili
28  2,28|       świec jarzących. Z rozkazu księdza Kaleba siedem panien odmawiało
29  2,29|       odpowiedział mu przez usta księdza Kaleba, że o śmierci Danusi
30  2,30|       starunku jak córka i prócz księdza Kaleba - ona jedna mogła
31  2,42|      przysyłane przez Jagienkę i księdza z Krześni: Zbyszko coraz
32  2,51|        po czym zwróciwszy się do księdza podkanclerzego Mikołaja,
33  2,52|        po czym zwróciwszy się do księdza podkanclerzego Mikołaja,