Tom,    Rozdzial

 1  1,2 |     patrzył.~- A nie chcę.~Maćko zatrzymał się i zapytał z widocznym
 2  1,4 |     podługowaty grzbiet wzgórza, zatrzymał konia i stanął nieruchomie.
 3  1,4 |        modlił się. Widocznie też zatrzymał konia dlatego, by skończyć
 4  1,4 |          pojechał za Krzyżakiem, zatrzymał go i przez czas~jakiś rozmawiali
 5  1,5 |       działy, i mówiła tak...~Tu zatrzymał się i przez chwilę trząsł
 6  1,5 |       nie rozpoczęło. Wzrok jego zatrzymał się przez mgnienie oka i
 7  1,5 |       wreszcie zrozumiał je i aż zatrzymał się ze zdumienia:~- Coże
 8  1,5 |         hełm, gdzie mi się topór zatrzymał? Na zębach się zatrzymał.
 9  1,5 |         zatrzymał? Na zębach się zatrzymał. Albo nie?~Odetchnął na
10  1,6 |          ku drzwiom, ale w progu zatrzymał się jeszcze i namarszczył
11  1,6 |      Zbyszko podniósł się także, zatrzymał go i rzekł:~- Nie uczynię
12  1,6 | grzmiącym głosem, iż cały orszak zatrzymał się jak wkopany w ziemię.
13  1,8 |      usłyszeli, gdy wszedł, więc zatrzymał się przy zasłonie, chrząknął
14  1,8 |        chciał mu zastąpić drogę, zatrzymał się jeszcze na chwilę i
15  1,10|         fary wyspowiadał Maćka i zatrzymał ich gościnnie na nocleg,
16  1,16|          wypaść nie mogło.~Tu aż zatrzymał konia i począł nauczać z
17  1,16|          pięć albo sześć stajań, zatrzymał nagle konia i rzekł:~- Ba,
18  1,19|   ciechanowskiego zamku. Zbyszko zatrzymał się w gospodzie, aby wdziać
19  1,21|    kroków między drzewami konie, zatrzymał się i hucząc, począł orać
20  1,30|      osobnej izbie. Nagle Jurand zatrzymał się przed młodym rycerzem
21  1,32|         idący przy koniu Juranda zatrzymał się i rzekł:~- Pozwólcie
22  1,32|       się na kilkanaście kroków, zatrzymał się i począł mówić zuchwałym,
23  2,1 |    schodom. Przy schodach jednak zatrzymał się i obrzuciwszy Juranda
24  2,7 |       który przejechawszy bramę, zatrzymał się w jej pobliżu. Stała
25  2,7 |        wsparłszy się ręką o mur, zatrzymał się, albowiem uczuł, że
26  2,7 |           Nagle po kilku krokach zatrzymał się, gdyż wyżej, ale tuż
27  2,9 |        zdumiał się jednak mocno, zatrzymał konia i zawołał:~- Bój się
28  2,11|     Krzyżakowi.~Lecz w pół drogi zatrzymał się i począł wodzić szeroką
29  2,18|         przewodników i po chwili zatrzymał oddział.~Przyszli do gościńca,
30  2,22|     bartodzieja z leziwem, i nie zatrzymał go tylko z obawy, że w głębi
31  2,24| zawstydził się brat Arnoldów, bo zatrzymał się i rzekł:~- Przejdźcie,
32  2,48|           zbiegły z tej stolicy, zatrzymał się u dziedziców Koniecpola