Tom,    Rozdzial

 1  1,3 |     stadkiem koło pani i szły z wolna pod górę, we wczesnych promieniach
 2  1,5 |  przydać ozdoby. Królowa szła z wolna od drzwi zakrystii ku ołtarzowi,
 3  1,5 |   groźne spojrzenia i odrzekł z wolna, dobitnie:~- Nasz Zakon,
 4  1,6 |  nagrodę. Posuwali się jednak z wolna, gdyż tłum był przed nimi
 5  1,12|         płonąć jak w ogniu, i z wolna jęło się wszystko uspokajać.
 6  1,14| odpowiedział Zbyszko. I szedł z wolna przez rozlaną wodę, próbując
 7  1,16|   Brzozowej.~Wtedy począł iść z wolna ku nim, roztrącając po drodze
 8  1,17|         znikli w boru, wrócił z wolna do izby i rzekł do Zbyszka,
 9  1,20|    następnie począł się w nią z wolna zanurzać.~Byli już dość
10  1,21|      sobie młode. Idące dotąd z wolna stado rozproszyło się w
11  1,23|   odpowiedział, zbliżając się z wolna Danveld. - Masz-li co do
12  1,25| Zbyszkowych i stoczyły mu się z wolna po policzkach, po czym zwrócił
13  1,27|      musieli więc posuwać się z wolna. Nagle doszło ich szczekanie
14  1,30|        głęboko i począł mówić z wolna i dobitnie:~- Ktośkolwiek
15  1,30|      wy-ku-pem - odpowiedział z wolna Jurand.~- Z wykupem za Bergowa?~-
16  1,32| ukrzepił w sobie teraz serce.~Z wolna poczęła się w nim budzić
17  2,2 |    następnie zaś odpowiedział z wolna i dobitnie:~- Choćby odzyskał
18  2,7 | spuszczonym ku ziemi, biegnąc z wolna z powrotem i jakby wietrząc
19  2,8 |      rzekł Czech.~Dopierożjął z wolna opowiadać, co i jak było,
20  2,8 |     Wedle mojej głowy - rzekł z wolna - to ona już przepadła na
21  2,11| wezbrane łzy stoczyły się jej z wolna po jagodach i skończyła
22  2,11|         starca, po czym rzekł z wolna i dobitnie:~- To wyście
23  2,19|  gęstwinę leśną, posuwali się z wolna naprzód w trudzie i znoju.~
24  2,19|    wichrem. Droga do zamku była wolna, ale ocalenie dalekie i
25  2,24|   żadnej rady.~Więc wyciągnął z wolna kord z pochwy, a następnie
26  2,26|    jakiś białawy obłok, który z wolna posunął się ku niemu, objął
27  2,27|        w oczach, stoczyły się z wolna po twarzy na wezgłowie.~-
28  2,27|        pieśni pobożne - i tak z wolna szli i szli między zieloną
29  2,51|    armia niemiecka, zstępując z wolna z wyniosłej równiny, minęła
30  2,51|       okropniej, i ustępowali z wolna, ale ciągle, jakby pragnąc
31  2,52|    armia niemiecka, zstępując z wolna z wyniosłej równiny, minęła
32  2,52|       okropniej, i ustępowali z wolna, ale ciągle, jakby pragnąc