Tom,    Rozdzial

 1  1,2 |        mieszkają, a miał z sobą syna trzy roki od Zbyszka starszego.
 2  1,5 |   żegnając się:~- W imię Ojca i Syna, i Ducha!... A Danusia spytała,
 3  1,5 |         Długolasu ma doletniego syna, to tam kiedyś wyzwie go
 4  1,5 |    młodego kniazia litewskiego, syna namiestnika smoleńskiego:~-
 5  1,15|      Borów się już wyrzekł, a o syna mu chodzi...Wiecie!... Ale
 6  1,19|    znacznego, może krewnego lub syna, na spotkanie ich wysłał.
 7  1,25|        i rzekł:~- W imię Ojca i Syna, i Ducha!... jakże ja to
 8  1,28|        i pismo!~- W imię Ojca i Syna! - odpowiedział Jurand. -
 9  1,32|     hańbili. Ano, w Imię Ojca i Syna...~Po czym pochylił się,
10  2,2 |    ojciec mógł miłować jedynego syna. W Zakonie czyniono nawet
11  2,2 |         i nie wypierał się tego syna nigdy.~Jakoż po odejściu
12  2,9 |         zwykłej siły. I ojca, i syna paliła ciekawość, z czym
13  2,9 |   poszedł wkrótce za przykładem syna, tak że Maćko zostawił ich
14  2,9 |        zawołał:~- W imię Ojca i Syna! Czyste zapusty! A ty tu
15  2,10|         wilcze.~- W imię Ojca i Syna, cożeś to za bezerę sprowadził? -
16  2,10|    jeszcze raz!~- W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego, amen.~-
17  2,13|    potwierdził, że nigdy ojciec syna więcej nie miłował. I przez
18  2,13| Straszno słuchać. W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego, amen! -
19  2,18|         i rzekł:~-W imię Ojca i Syna! Dyć ze stadem prawych wilków
20  2,23|        pani, więc w imię Ojca i Syna, i Ducha, śpijcie spokojnie!~
21  2,23|          rzekł:~- W imię Ojca i Syna, i Ducha!... Jak to?...
22  2,26| Jagienką konia.~- W imię Ojca i Syna, i Ducha! Zygfryd? Krzyżak?~-
23  2,31|        płacze nad nieszczęściem syna.~I ku wielkiemu zdziwieniu
24  2,34|         nas w pętach brata, ten syna, ten krewniaka, inny zięcia
25  2,44|        zawołał:~- W imię Ojca i Syna! Miarkuj się, chłopie! A
26  2,46|        zostawszy sam po śmierci syna na świecie, zaprzyjaźnił
27  2,47|    powiła szczęśliwie czwartego syna, którego nazwano Jurandem -
28  2,48|         i on, by pomścić śmierć syna, którego mu na Śląsku Niemcy
29  2,49|        Bo po śmierci Mikołaja i syna jego, któren pod Bo-brownikami
30  2,49|  Patrzcie! o tam! W imię Ojca i Syna, i Ducha! O, jakże się okrutnie
31  2,51|   Bogiem sławiona Maryja!~Twego syna gospodzina, Matko zwolena,
32  2,52|   Bogiem sławiona Maryja!~Twego syna gospodzina, Matko zwolena,