Tom,    Rozdzial

 1  1,5 |         luteńką za pasem. Zbyszko padł im kolejno do nóg, po czym
 2  1,6 |        Awinionem...~Smutek ponury padł na miasto, na cały kraj,
 3  1,6 | pocałowania. O kilka kroków dalej padł mu pod nogi pęk chabrów
 4  1,9 |         się z dworem mazowieckim. Padł Zbyszko jak długi do nóg
 5  1,10|          ostatniej musiał paść.~- Padł on od ostatniej, ale nie
 6  1,12|       sosny, zachwiał się i byłby padł, gdyby nie to, że w tej
 7  1,22|  tymczasem zaszedł wypadek, który padł cieniem między gości krzyżackich
 8  1,27|    sprowadzić pomoc, a gdy koń mu padł, wówczas schronił się pod
 9  1,27|         Danusię, a potem, gdy koń padł, Danusia odeszła od ojca,
10  1,32|    dziecko! jego kochanie... Więc padł na kolana, złożył ręce jak
11  2,1 |           ręką i łopatką; za czym padł z jego ręki kapitan łuczników
12  2,7 |        tak straszliwą, że starzec padł zemdlony na wznak przez
13  2,11|          nagle, rzuciwszy kostur, padł przed nią na kolana z wyciągniętymi
14  2,19|      przez przewagę zbroić i koni padł w jednej chwili pokotem
15  2,22|     raczej oba, młodzian jednakże padł pod spód, ale w tej chwili
16  2,25|         Jagienka, a on jej do nóg padł, słowa przez chwilę nie
17  2,25|     radość nie zabiła, a on zaraz padł krzyżem i modli się.~- On
18  2,26|        tak, iż rzekłbyś, na świat padł mrok wieczorny i chmury
19  2,27|      godzin drogi przed Spychowem padł znów na jego serce jaśniejszy
20  2,31|        cały Zakon cień taki. jaki padł swego czasu na Templariuszów,
21  2,34|          zachwiał się na nogach i padł na ławę w zupełnym zmysłów
22  2,37|         uniesienia i wdzięczności padł jej do nóg.~ ~
23  2,41|           Maćka pojaśniała, jakby padł na nią promień słońca.~-
24  2,49|       gorzej rozgniewa!" I strach padł na wszystkich Tatarów i
25  2,51|           i trupach końskich. Kto padł ranny, tego miażdżyły podkowy.~
26  2,51|            Lecz żaden jeszcze nie padł z przedniej szych rycerzy
27  2,51|       stalowy hełm i mężny Arnold padł z rozciętą na dwoje głową...~*~
28  2,51|         tak straszliwego pogromu. Padł pod stopami wielkiego króla
29  2,52|           i trupach końskich. Kto padł ranny, tego miażdżyły podkowy.~
30  2,52|            Lecz żaden jeszcze nie padł z przedniej szych rycerzy
31  2,52|       stalowy hełm i mężny Arnold padł z rozciętą na dwoje głową...~*~
32  2,52|         tak straszliwego pogromu. Padł pod stopami wielkiego króla