Tom,    Rozdzial

 1  1,1 |            napił się i odrzekł:~- Ej, nie bójcie się o nich.
 2  1,2 |           Maćko uśmiechnął się.~- Ej. świątobliwa nasza pani,
 3  1,2 |          pokaże rycerz Danusin.~- Ej, dębowe to jakieś chłopy!...
 4  1,4 |    Mikołaj z Długolasu odrzekł:~- Ej, lepiej tego z rąk nie popuszczać,
 5  1,4 |         Wolałabym jego niż was.~- Ej, nie wywołujcie wilka z
 6  1,4 |     skończyć wieczorne pacierze.~"Ej, co mi za Walgierz!" - pomyślał
 7  1,4 |          i was, miłościwa pani.~- Ej, nie tak - odrzekła z pewnym
 8  1,6 |    niechże się to już skończy".~- Ej, pozwoli - odpowiedział
 9  1,10|        swoją rękę wojny wszczyna. Ej, chytry on jest - stary
10  1,11|        może wam smutno słuchać?~- Ej, gdzie tam! - odrzekł drgającym
11  1,15|   zamroczyło - rzekła Jagienka.~- Ej, nic mi nie będzie, bo już
12  1,17|           opanował się i rzekł:~- Ej, co tam o śmierci myśleć!
13  1,18|   potrząsnęła głową i odrzekła:~- Ej! Nie dałaby ja mu krzywdy
14  1,25|         odmówi on mi tej łaski... Ej, uręczam, że nie odmówi.~
15  2,1 |        odpowiedzi, czy uderzyła j ej słuszność.~Lecz komtur nie
16  2,3 |        Zakon tutaj siedzi, z czyj ej że łaski, jeśli nie z łaski
17  2,8 |         westchnienie, odrzekła:~- Ej! gadał! A co mu wadziło
18  2,9 |        głową jakby ze smutkiem.~- Ej, dziewczyno, kiedy by tak
19  2,10|            Po mnieście płakali?~- Ej, nie! - odrzekła dziewczyna -
20  2,11|          stron świata przebywa.~- Ej, nie bardzo już się tam
21  2,16|        dopiero co nas tam pobili. Ej! pójdźmy lepiej tam, gdzie
22  2,26|         Bogu uczynek zgładzić go? Ej! nużbym go pozwał na śmierć?
23  2,26|           przez chwilę, rzekła:~- Ej! nie godzi się umarłego
24  2,27|          szczęśliwość przed tobą. Ej, com się naszukał!... com
25  2,27|            com się nawędrował!... Ej, mocny Boże!... Ej!~I odetchnął
26  2,27| nawędrował!... Ej, mocny Boże!... Ej!~I odetchnął głęboko a prawie
27  2,30|     wrócił, ale o Jagience nic.~- Ej! czyście nie zabaczyli?
28  2,32|          wypowie królowi wojnę?~- Ej, nie! - odpowiedział kniaź -
29  2,36|           krzepkie, a ja stary.~- Ej! to, to już chyba mówcie
30  2,37|       westchnął ciężko i rzekł:~- Ej, mocny Boże!... Jagienka
31  2,44|    czuprynę, poczęła się śmiać.~- Ej, wiecha też to, wiecha! -
32  2,44|            zapytała dziewczyna. - Ej, mocny Boże! Toż przyjechałam