Tom,    Rozdzial

 1  1,1 |        od niej rośnie. W numach swych razem z dobytkiem i wężami
 2  1,1 |         większą u Witolda niż u swych rodzonych obrotność i większy
 3  1,4 |     czasie wojny, miał jednak w swych potężnych piersiach prawdziwie
 4  1,5 |        gdy rankiem zobaczy damę swych myśli - gdyż cofnął się
 5  1,5 |     Zawiszę, gdyż ten, z powodu swych czynów bojowych, znajomości
 6  1,6 |       lub też wysłali gońców do swych monarchów. Jagiełło przyjechał
 7  1,6 |     pierwszym szeregu trzymał w swych potężnych ramionach Danusię,
 8  1,6 |  rączęta, zerwała co prędzej ze swych jasnych włosów, spod rucianego
 9  1,8 |        stał się tak ciężkim dla swych zagranicznych sąsiadów,
10  1,16|     Cztan począł ocierać pot ze swych zarosłych policzków i parskać
11  1,17|         Wilka i Cztana może dla swych zamiarów korzyść wyciągnąć.~
12  1,19|   koniec jednak, wspomniawszy o swych ślubach, rozpowiedział Jędrkowi,
13  1,20|  przykładać raz po razu dłoń do swych grubych, wilgotnych warg,
14  2,3 |           Często szatan zdradza swych sług, więc może odmienił
15  2,8 |    spostrzegłszy teraz Czecha u swych kolan, pochyliła się ku
16  2,10|     próżno szukała co chwila na swych ubranych w spodeńki kolanach
17  2,15|   Żmujdź w jawną opiekę, wysłał swych rządców, a wodzem zbrojnemu
18  2,21|        to ci, jako nienawidzący swych panów krzyżackich, pomogą
19  2,30|       umarł i pannę dziedziczką swych włości uczynił, nad którymi
20  2,34|     gdyż Maćko, idąc za biegiem swych myśli, rzekł:~- Słysz, Hlawa,
21  2,35|  świeccy aż popod-nosili się ze swych miejsc i hurmem zbiegli
22  2,48|    albowiem chcieli pomścić się swych krzywd na Krzyżakach, których
23  2,48|       który od pierwszej chwili swych rządów nakazał, by w stosunkach
24  2,51|       ów zajęty już szykowaniem swych wojsk nie mógł przybyć,
25  2,51|      znowu jadących pod górę na swych ogromnych koniach i błyszczących
26  2,51|   ciasnocie, wykrzykując imiona swych patronów lub zawołania rodowe,
27  2,51| nieludzką pędziła jak wicher na swych ścigłych koniach do boju.~
28  2,52|       ów zajęty już szykowaniem swych wojsk nie mógł przybyć,
29  2,52|      znowu jadących pod górę na swych ogromnych koniach i błyszczących
30  2,52|   ciasnocie, wykrzykując imiona swych patronów lub zawołania rodowe,
31  2,52| nieludzką pędziła jak wicher na swych ścigłych koniach do boju.~