Tom,    Rozdzial

 1  1,2 |       Usłyszawszy to, dworzanie prędko postawili na środku izby
 2  1,3 |         wytrzymać, zapytał:~- A prędko ma być?~Lecz opat, zajęty
 3  1,7 |       Po mojej śmierci?~- Jeśli prędko zamrzecie, to po waszej
 4  1,14|     idąc na przedzie, mówiła:~- Prędko teraz Maćko wyzdrowieje,
 5  1,19|      tym, by miała nastąpić tak prędko. Nie przyszło mu wszelako
 6  1,19|       się zaprę? - odpowiedział prędko i z dumą Zbyszko.~- Bo i
 7  1,23|         Hugo de Danveld zawołał prędko:~- Ktokolwiek ten człowiek
 8  1,25|       Danusia, posłyszawszy to, prędko skoczyła do nóg księżnej
 9  2,5 | dłoniach - może da Chrystus, że prędko uwinę się z tym pruskim
10  2,6 |         jego ręku, i trzeba ich prędko ratować. Aby zaś i ciebie
11  2,6 |       to w mocy boskiej... Może prędko, może na wiosnę, może za
12  2,8 |        mógł jednakże jechać tak prędko, jakby chciał, albowiem
13  2,9 |     głowa, jeno królewska. Może prędko, może nieprędko... Bóg to
14  2,9 |         miał rozum dość bystry, prędko pomiarkował, że skoro Zbyszko
15  2,9 |         podobnych rozmyślaniach prędko zeszła mu droga z Brzozowej,
16  2,10| tapczanie. Obie nie mogły jakoś prędko zasnąć, a zwłaszcza Sieciechówna
17  2,11|        ci ją, miałem! - odrzekł prędko Maćko. - Więc to już wojna
18  2,18|         pęku łóz. Poszło to tak prędko, ze aż Maćko, Zbyszko, Hlawa
19  2,20|    posiłki nie przychodziły tak prędko, jak się ich spodziewano;
20  2,20|       blasku ognia.~I przebiegł prędko, albowiem nie była mu obcą
21  2,22|       przyczyny nie lża im zbyt prędko umykać, a może trzeba będzie
22  2,26|       złapania ostatniego tchu. Prędko więc wykopali tuż obok dół
23  2,30|    przepomniał, a że i bez tego prędko zwykł był wykonywać, co
24  2,31|       na Templariuszów, i dodał prędko:~- Tak przynajmniej bajczarze
25  2,32|     rzeczy ważne rozchwiały się prędko i drugiego już dnia poczęto
26  2,41|         zali już nabił albo czy prędko nabije tylu Krzyżaków, ilu
27  2,44|      poszło tak niespodziewanie prędko, i zawołał:~- W imię Ojca
28  2,46|        w gospodarce, bez której prędko by kasztel majętność zjadł.
29  2,48|      wojna nie przychodziła tak prędko, jak sobie ludzie życzyli.
30  2,48|  rozpłatasz, co daj Bóg, abyśmy prędko uczynili.~- Nie! - zawołał
31  2,49|   drugim końcu obozu, ale końmi prędko się przejedzie - więc jedźcie