Tom,    Rozdzial

 1  1,1 |      Królestwa! Prawią też, i to pewna, że król kazał całą łożnicę
 2  1,5 |      jego twarzy i ruchach jakby pewna niecierpliwość. Łatwo było
 3  1,5 |        sprawy. Droga zdawała się pewna, gdyż Jadwigę otaczała cześć
 4  1,7 |        poniósł od Edygi - to już pewna.~- Pewna. I wojewoda Spytko
 5  1,7 |          Edygi - to już pewna.~- Pewna. I wojewoda Spytko nie wrócił -
 6  1,12|        spoglądał ku temu błotu z pewną nieufnością, albowiem chłop
 7  1,12|      sroga stwora! - ozwał się z pewną chełpliwością Zbyszko.~-
 8  1,15| Usłyszawszy to, Maćko spojrzał z pewną obawą na opata, lecz on
 9  1,19|        ale naraz zdjęła go jakby pewna nieśmiałość i pewien wstyd,
10  1,19|         myślał, zdało się rzeczą pewną, że już nie ujrzy Danuśki
11  1,24|      chodź.~I gdy zbliżyła się z pewną nieśmiałością, "Pan" bowiem
12  1,24|    bowiem wzbudzał w niej zawsze pewną obawę, przygarnął ją z dobrocią
13  1,32|    wydawało mu się rzeczą niemal pewną, że Danusia wróci do Spychowa,
14  2,2 |        odwagi, nie chciał iść na pewną zgubę, zaniechał wymówki
15  2,2 |          ułożyli.~- Mogęż się na pewną zgubę narażać?~- Jeśli twa
16  2,3 |   księstwie mazowieckim krzyż na pewną zgubę naraża człowieka,
17  2,5 |             zawołała. - Na zgubę pewną? Zaraz po spotkaniu nie
18  2,6 |         lepszego, ale jego zguba pewna.~- A dlaczego?~- Bo go psubraty
19  2,7 |       dlatego było rzeczą równie pewną, że mistrz uczyni tymczasem
20  2,8 |        nie widziano, była niemal pewna, że stało się nieszczęście,
21  2,9 |     pachołków, albowiem nie była pewna, czy Cztan i Wilk leżą jeszcze
22  2,9 |          kto kogo zmoże, a rzecz pewna, że zdarzą się bitki i napaści,
23  2,11|     także serce, nie była bowiem pewna, czy w gonitwie za opatem
24  2,11|       wojna z Witoldem o Żmujdź, pewna?~- Sam ją rozpoczął, podając
25  2,13|          ale wżdy jest wiadomość pewna, że była w Szczytnie i że
26  2,14|  służbisty, a przy tym znajdował pewną osłodę w myśli, iż będzie
27  2,24|          I myśl ta przyniosła mu pewną ulgę.~ ~
28  2,30|          potem ozwał się jakby z pewną nieśmiałością:~- Gdybyście
29  2,31|     chciałby spytać: czy to jest pewna, że ta panna, z którą wasza
30  2,31|      twemu panu - odpowiedział z pewną niecierpliwością Zbyszko -
31  2,35|          przy tych schodach jest pewna sklepiona izba, do której