Tom,    Rozdzial

 1  1,3 | przywiódł, nie bacząc, ze która niewiasta ujrzała Wisława, gotowa
 2  1,6 |        w niewieścim przebraniu. Niewiasta tu żadna za ciebie nie ostanie,
 3  1,15|        była głupia, boś od tego niewiasta, ale że rozum masz, to się
 4  1,16|        filozof, gdy mu swarliwa niewiasta aquam sordidam na głowę
 5  1,19|        przedtem szczęśliwości z niewiastą zażyć.~Zbyszka zajęła mocno
 6  1,20|      czterdziestoletnią zamężną niewiastą, mającą sześcioro dzieci,
 7  1,22|      wrogiem, póki mu umiłowana niewiasta na waszym powrozie nie skonała.
 8  1,25|       przyjechała zapowiedziana niewiasta z hercyńskim balsamem, a
 9  1,26|   kleryka biegłego w Piśmie, że niewiasta powinna porzucić ojca i
10  1,26|      żona moja przyjeżdża, moja niewiasta, moja Danuśka najmilsza!"
11  1,26|      wreszcie rzecz, iż jak się niewiasta czego chyci, to się i nie
12  1,26|       życzliwie przyjął, to się niewiasta ucieszy! Boga mi! Jej uciecha -
13  1,29|        zapytał.~- Mówię, że ona niewiasta moja, a ja jej mąż.~Rycerz
14  1,30|       jedną z nich była ta sama niewiasta, która swego czasu przywoziła
15  1,30|        prostu jak liść, a i pod niewiastą drżały nogi. Wzrok jej przeszedł
16  1,30|     szlachetny panie - odrzekła niewiasta -i jeśli każecie im zostać,
17  1,30|      Panie - rzekł - to ta sama niewiasta.~- Jaka niewiasta?~- Od
18  1,30|       ta sama niewiasta.~- Jaka niewiasta?~- Od Krzyżaków, która przywoziła
19  1,30|  czuwaniu nad nią - rzekła znów niewiasta. - Pilna to opieka i nie
20  1,30|      pobożni zakonnicy - rzekła niewiasta - ale to jeszcze nie wszystko,
21  1,30|         koniec, stanąwszy przed niewiastą, pochylił się tak, jakby
22  1,30|        chcą komturowie - dodała niewiasta - a z nimi Markwart i Szomberg.~
23  2,4 |    Spychowa przyjechała ta sama niewiasta, która przywiozła dla mnie
24  2,17|        żadna dziewka, jeno moja niewiasta - odpowiedział Zbyszko.~
25  2,21|          zbawco!~- Była-li moja niewiasta w tym oddziele, z którym
26  2,23|         do Arnolda, rzekł:~- Ta niewiasta - to córka Juranda ze Spychowa,
27  2,31|      mdłe to stworzenie - każda niewiasta. Ale w niebie za wszystko
28  2,38|   takiej sprawie zabierała głos niewiasta, a do tego dziewka przetowłosa.~
29  2,38|      także temu w duszy, ile to niewiasta znaczy we wszystkich ludzkich
30  2,39|        Tolima oraz Czech ze swą niewiastą i ci słudzy, którzy zostawali
31  2,45|      jeden głos, że "to dopiero niewiasta, co niedźwiedzia oszczepem