Tom, Rozdzial
1 1,2 | się i zapytał z widocznym gniewem:~- No, to jakoże będzie?~-
2 1,4 | powiedzieć, by pan nagłym gniewem nie zagorzał...~- Krzyżak
3 1,5 | Trzymaj go, Jamont!~Przerażony gniewem królewskim Jamont położył
4 1,5 | księcia i sam przerażony gniewem królewskim, począł po drodze
5 1,5 | głupich ślubów - odrzekł z gniewem stary.~Po czym rzucili się
6 1,9 | Widział to Jurand, ale gniewem nie wybuchnął. Owszem, pożegnał
7 1,15| i sam pierwszy nad swoim gniewem wydziwia... Wy go przecie
8 1,15| gdyż zamiast wybuchnąć gniewem pogroził wesoło palcem Zbyszkowi
9 1,18| modre jej oczy iskrzyły się gniewem, pomimo iż wiadomo jej było
10 1,22| i gdyby nie strach przed gniewem króla krakowskiego, to może
11 1,23| nie powstają na niego z gniewem, ale przytakują każdemu
12 1,24| napełniły go niepokojem i gniewem tak wielkim, że w pierwszej
13 1,28| wybuchnął nagle tłumionym gniewem:~- Z dworca mojego psubraty
14 1,30| sobie w duszy: "Wolę, żeby gniewem wybuchnął, niż żeby się
15 1,30| Juranda, gotów na gniew gniewem wybuchnąć. Lecz na twarzy
16 2,1 | szeptem:~- Tedy strzeżcie się gniewem wybuchnąć, boście pod mocą
17 2,3 | burzyło się w tej chwili gniewem, byłby może podniósł i tę
18 2,8 | sercu Czecha przeważył nad gniewem na Cztana i Wilka. "Nie
19 2,11| rycerską jest dbający, okrutnym gniewem zapłonął i do brata swego,
20 2,11| ale Ulryk jeszcze większym gniewem zapłonął i wymógł na bracie,
21 2,15| Zawrzały też powszechnym gniewem serca, gdy dowiedziano się
22 2,16| jeżeli nie ty? - zapytał z gniewem Maćko. - Trzeba było trzymać
23 2,33| razem z Gdańskiem, Tczewem, Gniewem i Świeciem. Rycerski Zakon
24 2,47| oczy zaiskrzyły się nagle gniewem.~- Śmiała się księżna Aleksandra
25 2,49| znieważyli), napęczniał kniaź tak gniewem, że strach było nań spojrzeć -
26 2,51| spotniałe oblicze i zakrzyknął z gniewem okrutnym:~- Milsza mi śmierć
27 2,51| ją gońcowi, zakrzyknął z gniewem okrutnym:~- Patrz, jeśli
28 2,51| mówi, zziajany, uniesion gniewem, zmierzył się istotnie na
29 2,52| spotniałe oblicze i zakrzyknął z gniewem okrutnym:~- Milsza mi śmierć
30 2,52| ją gońcowi, zakrzyknął z gniewem okrutnym:~- Patrz, jeśli
31 2,52| mówi, zziajany, uniesion gniewem, zmierzył się istotnie na
|