Tom,    Rozdzial

 1  1,1 |         spojrzał po obecnych i ujrzawszy gospodarza, rzekł:~- Wytrzeć
 2  1,4 |      księżny. Poseł krzyżacki, ujrzawszy ich, przybrał natychmiast
 3  1,5 |      przez drzwi od zakrystii. Ujrzawszy ją, rycerze bliżsi stallów,
 4  1,5 |     czuby z hełmów zedrzeć - i ujrzawszy czub taki na hełmie tego
 5  1,6 | duchownych i rycerzy.~Zbyszko, ujrzawszy go. podniósł znów w górę
 6  1,10|      których było kilkanaście. Ujrzawszy zwierza, rzuciły się na
 7  1,11|     rzeczywiście od wodopoju i ujrzawszy Jagienkę, przyśpieszył kroku.
 8  1,18|     kuszy łosie i wilki. Opat, ujrzawszy Maćka, zanim jeszcze zsiadł
 9  1,20|        zawieszoną na ramieniu.~Ujrzawszy je, Zbyszko wysunął się
10  1,20|   zleceniami na dwór księcia i ujrzawszy cudną Jurandównę, zapałał
11  1,21|       stronie polany, po czym, ujrzawszy o kilkadziesiąt kroków między
12  1,23|        pędził co koń wyskoczy. Ujrzawszy go, Hugo de Danveld zawołał
13  1,24|  Zbyszko ciężko był chory, ale ujrzawszy Danusię, zwrócił ku niej
14  1,32|       popędzając go, śpiewali. Ujrzawszy Juranda, poczęli spoglądać
15  2,9 |        już nocą i zdziwił się, ujrzawszy mocno oświecone błony okien.
16  2,11|    jednak dość dumnie, dopiero ujrzawszy za rycerzem dwóch cudnych,
17  2,11|       z konia zbić, ale on, to ujrzawszy, prasnął glewię o ziem i
18  2,12|        twarzy.~A ksiądz Kaleb, ujrzawszy ów ruch i ową boleść, zrozumiał,
19  2,12| Jagienka z Sieciechówną, które ujrzawszy poprzednio całą kupę zbrojnych
20  2,17|       boku na bok, a następnie ujrzawszy, że Zbyszko siedzi przed
21  2,22|    brak tchu.~Tymczasem Czech, ujrzawszy widocznie, że na majdanie
22  2,23|       przerwał im Czech, który ujrzawszy Zbyszka, zawołał:~- O, to
23  2,24|        przywiodła przed chatę, ujrzawszy na wpół dziecinną jeszcze
24  2,25|      wówczas zbiegła do niego, ujrzawszy go z okna, Jagienka, a on
25  2,28|        złożyć zwłoki.~Zbyszko, ujrzawszy Juranda, kazał postawić
26  2,36|     nic, ale w chwilę później, ujrzawszy Jagienkę, pochylił się nagle
27  2,44|    słońca patrzał.~A Jagienka, ujrzawszy zakłopotane baby z grzebieniami
28  2,44|       wpadł do izby. Dopieroż, ujrzawszy Jagienkę na ręku~Zbyszka,
29  2,51|    szły mu, zamiast łez, skry. Ujrzawszy więc rozpędzoną ćmę litewską,
30  2,52|    szły mu, zamiast łez, skry. Ujrzawszy więc rozpędzoną ćmę litewską,