Tom, Rozdzial
1 1,2 | trzewiki - piękny i wyświeżony udał się do izby ogólnej.~Jakoż,
2 1,3 | długim wypoczynku, na który udał się cały dwór, wysłuchał
3 1,3 | księżną, nie dosłyszał, a może udał, że nie dosłyszał pytania.~
4 1,4 | ich swym giermkom, sam zaś udał się na zamek, z którego
5 1,5 | niego posępny jak noc i udał się do króla. Król przyjął
6 1,5 | Malborgu.~Tymczasem kasztelan udał się do przyległej izby,
7 1,5 | dnia koło odjazdu, po czym udał się do Zbyszka, aby mu szczęśliwą
8 1,10| taki zawzięty, boś mi się udał... Zapomnisz ty o tamtej,
9 1,11| tobie i Zychowi podziękuje. Udał ci się Zbyszko? co?~- A,
10 1,14| który by ci się więcej udał?...~- Hej! - odrzekła Jagienka. -
11 1,16| chcę, bo to mój krewny i udał mi się!~- Ba, a ślubowanie?~-
12 1,16| załatwieniu zaś tej sprawy udał się wprost do gospody, w
13 1,18| ślubowanie nie ma rady! Udał mu się Zbyszko, ile że mu
14 1,19| przeor był żyw. Zbyszko udał się nawet do niego, aby
15 1,28| przemówi, a po ich odejściu sam udał się na spoczynek. Jakoż
16 2,1 | przez bramę, opuścił go i udał się ku stajniom. Przy blankach
17 2,1 | kamieniu Chrystus na krzyżu, udał się ku nim w mniemaniu,
18 2,1 | marszcząc czoła, ów jednakże udał, że tych pytających spojrzeń
19 2,3 | którzy byli w leśnym dworcu, udał, że go sobie nie przypomina,
20 2,8 | znów:~- Ale i tyś mi się udał. I widać nie łżesz. Ja ci
21 2,10| się tymi wiadomościami i udał się na naradę do Jagienki,
22 2,11| mistrz opuścił Malborg i udał się na wojnę, to nie ma
23 2,21| Żmujdzini szanują.~Po czym udał się do Skirwoiłły. Stary
24 2,23| jako rzekł, mocno, po czym udał się do Zbyszka.~- Kazałem
25 2,26| w ziemi i poszli. Czech udał się też z nimi dla przykładu
26 2,32| w Raciążu, na który król udał się koło Bożego Ciała, odbywał
27 2,51| ku niebu, wolnym krokiem udał się do namiotu.~*~Lecz gdy
28 2,51| właśnie z nadbrzeża jeziora i udał się na lewe skrzydło do
29 2,52| ku niebu, wolnym krokiem udał się do namiotu.~*~Lecz gdy
30 2,52| właśnie z nadbrzeża jeziora i udał się na lewe skrzydło do
|