Tom,    Rozdzial

501  2,13|            cośmy w Szczytnie słyszeli, bo siła jest nowin i ważnych.~-
502  2,13|             wróciłem - odrzekł Hlawa - bo mi rycerz Maćko kazali.
503  2,13|              do Zgorzelic odprowadzić, bo jużci sama nie wróci".~-
504  2,13|           wszystko razem nie odpowiem, bo nie sposób; jeno będę kolejno
505  2,13|            jakoś widzi wasza miłość... Bo i prawda, że nie byłoby
506  2,13|              tam o katówce prawicie!~- Bo to jest do rzeczy - odpowiedział
507  2,13|          będzie na sądzie ostatecznym, bo jużci co Jurandowe, to musi
508  2,13|        Jurandowe dziecko mu przynieść, bo mu tamten widać szepnął,
509  2,13|           świecące ślepia i zląkł się, bo rozumiał, że upiór. A on
510  2,13|                zgładzi już Jurandówny, bo się boi, a choćby komu innemu
511  2,14|                Maćko już tu nie wróci, bo do kniazia Witolda pociągnął.~-
512  2,14|             Tolima. Wszyscy poklękali, bo zrozumieli, że to jest litania,
513  2,14|           Zmujdź wyprawa!~- To i jedź, bo łacniej rycerza Maćka dogonisz.~-
514  2,14|       puszczach dawaj na się baczenie, bo tam teraz różne złe bożki
515  2,14|                ale jakoś nie boję się, bo chudziny to, nie bożeczkowie,
516  2,14|                Jakoż podobno posyłali, bo wielki mistrz, któren więcej
517  2,14|              muszą czekać, aż do zimy, bo to jest kraj rozmokły i
518  2,14|                na świecie niż dziewce, bo na ten przykład ty sobie
519  2,14|              wiemy, że tu nie przyjdą, bo i bagno broni, i stary Tolima,
520  2,14|                wzbronić tego nie może, bo są ślachtą z Łękawicy. Teraz
521  2,14|            miły! nie prośże mnie o to, bo ci nic z mojej przewiązki
522  2,14|               ten niech cię przepasze, bo ten ci szczęście przyniesie.
523  2,14|           szczęścia ni tobie, ni komu, bo czego nie mam, tego i dać
524  2,14|             wprost na Żmujdź nie jedź, bo tam jest przegroda pruska,
525  2,14|             krzywdy takiego jagniątka. Bo i cóż ona choćby Krzyżakom
526  2,14|         błoniastym oknem - i pojechał, bo już też rozedniało zupełnie.~ ~
527  2,15|             Słuchajcie i ratujcie nas, bo giniemy! Nie chce nas Zakon
528  2,15|            wolno! Błagamy! słuchajcie, bo oto zgięli nam wolne drzewiej
529  2,16|            zębami. Ja zaś zabrałem ją, bo się bała Cztana i Wilka.~-
530  2,16|              Zgorzelicach bezpiecznie, bo oni by tam sobie wzajem
531  2,16|            słowach Czecha tkwi prawda, bo choć Jagienkę zabrał dlatego,
532  2,16|          lepszego, to dopiero w lipcu, bo dla Niemców dwie są pory
533  2,16|            Poczekajcie - rzekł Maćko - bo ja tutejszej krainy nie
534  2,16|          Zbyszko. - Spokój tam wokoło, bo co było zbrojnych ludzi
535  2,17|               dawne służby u Witolda - bo wielki zaraz w młakach ugrzęźnie,
536  2,17|       Żmujdzinem ani też go nie zgoni, bo te są tak właśnie ścigłe
537  2,17|            wszelako dziwno mi to jest, bo com widział jeńców Tatarów,
538  2,17|               rad z tego, com widział, bo zaraz znać, że to pobici
539  2,17|                    I w tym się mylisz, bo to lud chrobry jak mało
540  2,17|         Gotteswerder? Co masz w tym?~- Bo tak mi coś do duszy gada,
541  2,17|                mi, że nic nie wiesz.~- Bo nic nie wiem, jeno to, że
542  2,17|           ludzkiej i na zdradzie stoi, bo tam i piędzi ziemi nie ma,
543  2,17|               tam z początku przyjęli, bo było im już wiadomo, żem
544  2,17|           płonących głowni, i rzekł:~- Bo jeśli ta nieboga jęczy tu
545  2,18|                   W mili.~- To dobrze, bo gdyby było bliżej, mogliby
546  2,18|            znajduje? - spytał Czech.~- Bo jeśli jej Zygfryd od razu
547  2,18|         wojowników i jechał bezładnie, bo w boru i wśród krzów trudno
548  2,18|                Oni szli coraz prędzej, bo Zbyszko przynaglał. Po chwili
549  2,18|         widocznie ożywiła go znacznie, bo w twarzy nie miał zwykłej
550  2,18|              to jużci pierwsi uderzym, bo zbroja na nas godniejsza
551  2,19|                odwrócił się i rzekł:~- Bo gościniec idzie wedle strumienia
552  2,20|             nadejdzie, będzie też rad, bo zamek będzie nasz.~- Kogoś
553  2,20|             iże cię podał w moje ręce, bo nic ci ode mnie nie grozi.~
554  2,20|              świętego Jerzego, Niemce! Bo gdyby tu Krzyż zapanował,
555  2,20|               że ci mnie jeńcem oddał, bo tak myślę, że za mnie oddadzą
556  2,21|               począł na niego działać, bo się ożywił i zwróciwszy
557  2,21|                 przerwał nagle Maćko - bo gdyby ów stary pies taki
558  2,21|              ale nie wiadomo dlaczego, bo ów się też boi jako i wszyscy.~
559  2,21|                nie mogła nic poradzić, bo jak dotarła zbyt blisko,
560  2,21|                 Wsi i osad też nie ma, bo co było, to sami Niemcy
561  2,21|                i pachołcy będą gotowi, bo wraz ruszamy w drogę.~Giermek,
562  2,22|             Niemców, droga była łatwa, bo znajoma. Dotarli też do
563  2,22|              są w obozie u Skirwoiłły, bo to ten sam lud, co i Żmujdzini...
564  2,22|                   Koni trzeba żałować, bo choćby się nam i udało,
565  2,22|           później musiało go rozebrać, bo tak zawsze bywa, że zrazu
566  2,22|             jużci, Zygfrydowi poradzę, bo za łaską Pana Jezusową moc
567  2,22|               ty sobie zbyt nie dufaj, bo tamten ma być wielkolud!~-
568  2,22|         spokojnie przy was siedzieć... Bo przecie najczęściej tak
569  2,22|                niechże jedzie naprzód, bo jeśli ich zgoni, tedy się
570  2,22|            uwierzą. Lepiej tak będzie, bo gdyby nas z dala ujrzeli,
571  2,22|              sam naprzód nie pojedzie, bo jest strachliwy -odrzekł
572  2,22|            uwierzyli - kończył Macko - bo jeśli nie uwierzą, to będzie
573  2,22|            brańcowi z niewoli uciec.~- Bo mnie o to chodzi, że jeśli
574  2,23|    odpowiedział, zgrzytając, Zbyszko - bo się dusza podrze we mnie.~-
575  2,23|                Jurandowi będzie wolno, bo nie on jeńca wziął, jeno
576  2,23|           wykręcić.~- Jużci nie zaraz, bo noc. Może też Bóg da jutro
577  2,23|                ale teraz musicie jeść, bo droga i trud niemały przed
578  2,23|               czego chce ten waligóra, bo choć niektóre słowa wiem,
579  2,23|               ma rozum pomieszany...~- Bo ją Krzyżacy jako jagnię
580  2,23|                  I mnie nie do spania, bo mi panienka ze Zgorzelic
581  2,23|           który nie lubił o tym mówić, bo w duszy poczuwał się do
582  2,23|             Zbyszkiem i przed Maćkiem, bo, powiada, mają przez kogo
583  2,23|                westchnął stary rycerz, bo żal mu istotnie było i Jagienki,~
584  2,23|          jakiej krzywdy albo przygody? Bo to w drodze łatwie się może
585  2,23|           prawda! Nie do rzeczy gadam, bo ich trzeba było strzec,
586  2,23|         panienki i od tamtych rycerzy, bo ta, pana Zbyszkowa nieboga,
587  2,23|              żeśmy cokolwiek uradzili, bo okrutnie było mi markotno.~
588  2,23|             wielkie nie jest - rzekł - bo albo zdechnie z głodu w
589  2,23|               siodła. Wkrótce zaświta, bo teraz noc krótka. Ostawajcie
590  2,23|                dla niej o opiekuństwo, bo to też stoi w testamencie.~-
591  2,24|                służki, ale bez skutku, bo niezbyt gorliwie, a to z
592  2,24|            przyślę mu jadło i napitek, bo w drogę nie ruszym zaraz,
593  2,24|          zawstydził się brat Arnoldów, bo zatrzymał się i rzekł:~-
594  2,24|               jeno w wasze oddał ręce, bo, wiera, żeście prawi rycerze
595  2,24|        wszystkiego!~- Mowę waszą znam, bo w Człuchowej naród po polsku
596  2,24|                 chwalę - dodał Maćko - bo prawy jest rycerz, a to
597  2,24|                ale za nim nie pogonię, bo naprzód konnicy nie mam,
598  2,24|              teraz wracać do Malborga, bo chcąc iść dalej do Gotteswerder,
599  2,24|              że nie ma o tym co gadać, bo taka wasza wola.~- Dobrze,
600  2,24|          siebie i za was ma przywieźć, bo od tego wszystko zależy.~-
601  2,24|             spotkaliśmy go w drodze?~- Bo widać tędy nie pojechał,
602  2,24|               żeście o tym wspomnieli, bo teraz i was za byle co nie
603  2,24|               ciężka i drażliwa rzecz, bo z jednej strony czuły był
604  2,24|                Niechże to Bóg odmieni, bo widzi mi się, że cienko
605  2,24|               starym przecie pamiętaj, bo niewola zawsze to ciężka
606  2,24|               aby ich okup nie minął.~"Bo jużci - mówił sobie - że
607  2,25|           osładzała mu trudy pochodów, bo zresztą trapił się myślą,
608  2,25|        stronach łatwo już szła podróż, bo były jakie takie drogi i
609  2,25|              stała się jakby skrzepła, bo od razu wszystkie jej nadzieje
610  2,25|                duchu w czasie podróży, bo całował i całował bez końca,
611  2,25|             Zaliby mu prawica odrosła? bo wiem, żeście o to Pana Jezusa
612  2,25|            jednak i rozumiał wszystko, bo gdy Hlawa zaczął mówić o
613  2,25|                uciążliwe dla obecnych, bo nie wiedzieli, co mają z
614  2,26|            przedzie.~Oni zaś milczeli, bo na duszy Jagienki osiadła
615  2,26|                Ale nie chciała płakać, bo i bez tego czuła jakby w
616  2,26|              wracać teraz ze Spychowa. Bo że tu przyjechała nie tylko
617  2,26|         powiesił!~- Sam?~- Sam, widać, bo siodło leży wedle niego.
618  2,26|               i siodło byliby zabrali, bo zacne.~- Jakoże przejedziem?~-
619  2,26|        uczynili tak samo wszyscy inni, bo i to nakazywał także obyczaj.~
620  2,26|          odpoczynek" za niego odmówić, bo dla niego nie masz zmiłowania.~-
621  2,26|          wziąłem rzemienia z Zygfryda, bo ja dla was nie od czamoksięstwa,
622  2,27|              pomścić się "z nawiązką", bo nie dość wydawało się zawziętemu
623  2,28|               ten żal na wpół śpiewem, bo nie umiał ów lud inaczej
624  2,29|               nim jako wicher drzewem, bo inaczej gotów skapieć do
625  2,29|              wieczne bitwy i napaści - bo i wasi swego nie darują.
626  2,29|               ty jest także w niewoli, bo cię tylko na rycerskie słowo
627  2,29|           Świętej, tam szukać przygód, bo im dłużej służyć nie chcę.~-
628  2,29|                myślę, że tak i będzie, bo co do tego, żeby oni mieli
629  2,29|               Niemce o tym nie wiedzą, bo się o Maćka będą droczyć.
630  2,29|           gości okrutnie teraz chodzi, bo mu Witolda strach, a jeszcze
631  2,29|             będą uczty, będą turnieje, bo się goście zagraniczni koniecznie
632  2,29|            znamienite czyny rycerskie, bo w Polsce nie brakło zapaśników
633  2,30|          przydawać mi znacznej straży, bo nie chciał, by się o pieniądzach
634  2,30|                giermkowi do schowania, bo on w zamku u księcia mieszka,
635  2,30|              ją potem nasz pan wielce, bo w takim go miała starunku
636  2,30|           radością, ale i ze smutkiem, bo się już był poprzednio o
637  2,30|             Malborga - rzekł Zbyszko - bo to wiesz, że stryj Maćko
638  2,30|             niej jużci przezpieczniej, bo w Polsce, jako wiecie: zdarzy
639  2,30|        Szczęście, że panienka tu jest, bo ona i rycerzowi Maćkowi
640  2,30|                księżnie nie odmawiają, bo raz, że królewska rodzona,
641  2,30|               kniaziem Witoldem kopią, bo póki on żyw i z ramienia
642  2,30|              wspomagał. I to może być, bo od kilku dni księżna tutejsza,
643  2,30|            gorsze od Turków i Tatarów. Bo oni w duszy i króla, i nas
644  2,30|          wysyła, a w oczy mu się łasi, bo lepiej od innych naszą potęgę
645  2,30| Lichtensteinowi jeszcześ nie odpłacił, bo wiem, żeś nie mógł. Myśmy
646  2,30|              znajomość z wami uczynić, bo nikt więcej nad niego nie
647  2,30|                zbliżył się skwapliwie, bo istotnie zapłonął chęcią
648  2,30|              rzekł do Zbyszka Powała - bo choć to uczta u starosty,
649  2,30|               przystanął ze zdumienia.~Bo oto tuż za księżną ujrzał
650  2,31|               O miły Jezu! Nie mówcie, bo płakania nie strzymam. Jedno
651  2,31|              tu z wami?~- Nie masz go, bo w niewoli u Krzyżaków, z
652  2,31|                nas. Radzi was ugościm, bo szczerze powiadam, że jemu
653  2,31|             praw o niej i jej śmierci, bo choćbym do północka słuchała,
654  2,31|                ale to nie była prawda, bo takich nie masz między nami.~
655  2,31|               Więc poweselały oblicza, bo wiedziano, że król przy
656  2,31|                przed sobą w milczeniu, bo choć ona przyszła do niego
657  2,31|        Pewnikiem znów się w kim kocha, bo całkiem olśnął.~Za czym
658  2,31|                mi cudnie tego słuchać. Bo jakże: w Spychowie mówił
659  2,31|            przyjaźń.~- Tak i postąpię, bo mnie do serca przycisnął,
660  2,31|         Opłacił im się wszelako zawód, bo spotkał ich książę Janusz
661  2,31|       przerwała mu wysiłek i rzekła:~- Bo mi kilka roków przybyło...
662  2,31|               rozpłakała się na dobre, bo w sercu uczyniło się jej
663  2,31|            wziął król Jagiełło z sobą, bo niektórzy w domu zostali,
664  2,32|              chcemy, ale Żmujdź nasza, bo sam Witold nam ją oddał.
665  2,32|                Witold i jednym palcem, bo nie znalazłby ni pozoru,
666  2,32|             latach pas i ostrogi nosi, bo się do czci i godności poczuwa".~
667  2,32|                sprawiedliwie tak jest, bo jeno na dobro ludzkie swojej
668  2,32|              będzie droga, ale kwaśna, bo nic od króla nie potrafili
669  2,32|                 Musiał czynić krzywdy, bo cały Zakon zbudowany był
670  2,32|              krzywdzie. Musiał kłamać, bo kłamstwo odziedziczył razem
671  2,32|             oto powstali przeciw mnie. Bo nie dbają o duszę i nie
672  2,33|                brwi:~- Nie rozumiem.~- Bo cóż ci jest sercem w każdym
673  2,33|               być więcej prócz stajni, bo gmach okrutnie wysoki, a
674  2,34|                Piotrowin wyglądacie.~- Bo choć słonko na ziemi przygrzewa,
675  2,34|                 że im wykupu było żal, bo jako wiesz, pieniądz im
676  2,34|                poganom w pomoc posyła. Bo że Żmujdzini, niebożęta
677  2,34|                 czy ci o tym powiadał, bo on rad kryje swoje dobre
678  2,34|            Jego oni tu to za coś mają, bo już jeden de Lorche wielkie
679  2,34|            chwycił się za płowe włosy, bo go niespodzianie ogarnął
680  2,34|                  odpowiedział Zbyszko -bo coraz to do nich ludzie
681  2,34|          jechał - rzekł powoli Maćko - bo jeśli zamrze, to pogrześć
682  2,34|             nie wspomniałem ci o niej, bo choćbym był wspomniał, byłoby
683  2,34|              za to dziewce błogosławi, bo lepszej na świecie nie ma! -
684  2,34|               że rozum macie bystry... Bo mnie aż zemdliło, gdym się
685  2,34|                wasze moście, i mówcie, bo lepszej driakwi żaden medyk
686  2,34|              Utwierdzenie to jest nic, bo co ręką ludzką stawiane,
687  2,34|                panów wojną nastąpicie? bo wiedzcie, że tu już cały
688  2,34|              płatnerz musi hełm robić, bo gotowego na nią nigdzie
689  2,35|               zawołał jeden z braci.~- Bo - odpowiedział Powała -
690  2,36|         Wiadomości te były im na rękę, bo i sami chcieli jechać do
691  2,36|                że z nich wyjeżdżała.~- Bo chorego opata chciała doglądać,
692  2,37|               nie mogę! Wojny mi trza, bo w polu łacniej przepomnieć.
693  2,37|         Spychowa, ale tu nie ostanę.~- Bo - ciągnęła dalej cichszym
694  2,38|              to tu ojce sami ostaną.~- Bo ty nie baczysz, że Jurand
695  2,38|             już Maćko, że nie ma rady, bo znał uporczywość bratanka
696  2,38|                praw.~I zafrasował się, bo jednakże nie wiedział, co
697  2,38|          Najsłuszniej by wydzierżawić, bo nijakich nie mielibyście
698  2,38|             człek młody, a nie bojący, bo zaś ściana krzyżacka obok;
699  2,38|            panienka za mną poświadczy, bo wie, iżebym wolał sczeznąć
700  2,38|    pomiarkowali - odrzekła Jagienka.~- Bo co?~A ona zamiast odpowiedzi
701  2,39|           ksiądz Kaleb i stary Tolima, bo, prawdę rzekłszy, Maćko
702  2,39|            mówię ja o Cztanie i Wilku, bo to grube chłopiska i nie
703  2,40|            dojrzałego męża się uważał, bo rządził swymi pachołkami
704  2,40|             ostawili tu was w spokoju? Bo to oni radzi na Jagienkę
705  2,40|         Najgorsze to dobywanie zamków, bo przy nim ni zbroja, ni ćwiczenie
706  2,40|                dziewka, ale i zaradna, bo Cztanowi niejeden woli z
707  2,40|              dwoma zabijakami kłopotu, bo szczerze mówiąc, aże mi
708  2,40|         brańców uciekło, ale niewielu, bo mogli uciekać wyłącznie
709  2,40|         starunek. toby jeszcze trwało, bo od niedawna zaczęło się
710  2,40|              Nijakiej nowiny nie było, bo i nie mogło jeszcze być.
711  2,40|            przygoda się jaka trafiła - bo to chłopaka ręce swędzą -
712  2,40|             nie przygodzi się potykać, bo póki królowa żyła, to pełno
713  2,40|              wolą do Malborga ciągnąć, bo tam beczki z małmazją pękatsze.~-
714  2,40|         Krakowie stanęli bez przygody, bo kraj był spokojny, a od
715  2,40|               nawet od niego mądrości, bo gdy trafiło się, że młody
716  2,40|                cię chciał przywieść!~- Bo co?~- Bo Zakon to taki rycerz!
717  2,40|           chciał przywieść!~- Bo co?~- Bo Zakon to taki rycerz! A
718  2,41|              tam mieli ziemi uprawnej, bo majętność była pod borem,
719  2,41|                tę zdobyczną po Fryzie, bo w Mediolanie kuta. Jeszcze
720  2,41|                   Pan Bóg wszechmocny, bo wszechmocny, ale i na moce
721  2,42|                 nie będzie z tego nic, bo on mądrzejszy od innych
722  2,42|                chcę ja mu czci umknąć, bo zacny to pan, którego niech
723  2,42|                chociaż go ręce swędzą, bo i to wiem, że nienawidzi
724  2,42|             Niemiaszkom noga powinęła, bo to kasztel był do zdobycia
725  2,42|              żeby to nie był Witold... Bo wżdy tak sobie czasem myślę:
726  2,42|          wszystko samo w sobie groźne, bo chłop był młody i niepożyty
727  2,42|          chętniej powiedział niż mnie? Bo - lubić - to on cię przecie
728  2,42|              Pan Jezus ci poszczęścił, bo przecie i na wojnie łatwiej
729  2,42|                   Nie? Bójże się Boga! Bo ja myślałem, że jak tam
730  2,42|          Musiał ci to ktoś powiedzieć, bo sam byś tego nie wymyślił.~-
731  2,42|       otrząchniesz? Czego ci trzeba?~- Bo ja wiem...~- Wypocznienia
732  2,42|              jej - nikt nie pożyczy.~- Bo ty coś skrywasz! Zbyszko
733  2,43|               przebiegle do Zbyszka:~- Bo, że cię tam trochę doglądam,
734  2,43|              będę na zarzewie dmuchał, bo tak myślę, że i nie trzeba".~
735  2,43|           nigdy, nigdy!... I przerwał, bo się mu poczęła broda trząść,
736  2,44|               Zbyszko. - O, to dziwne! Bo myśmy właśnie chcieli do
737  2,44|            oczy rozbłysły mu radością, bo już tak było, iż ilekroć
738  2,44|               ciebie, jeno z tych bab, bo żeby tak na mnie, wnet bym
739  2,44|           odpowiedział młody rycerz.~- Bo jakoś tak dychasz.~- I ty
740  2,44|           starczyło mu jeszcze odwagi, bo tylko powtórzył znów:~-
741  2,44|                 że cię chce brać!...~- Bo chce, jeno nie dla siebie.~
742  2,44|             Aleja wam za obu strzymam, bo żeby tak prawdę rzec, to
743  2,45|                ale i więcej niż wiano, bo wielkie kochanie i urodę
744  2,45|          królewskim w Krakowie szukać. Bo obok bogactwa, urody i dworności
745  2,45|              ze sławą szacunek ludzki. Bo że za Jagienką wziął Moczy
746  2,46|             musiałaby się rozdrobnić: "Bo co my mieli? - mówił o tym
747  2,46|            Byłoby godne pomieszczenie, bo tam zamki całe z cegły czerwonej,
748  2,46|            całkiem słusznie tak mówił, bo, wiera, nie było na czym
749  2,46|          Wiecie! Aże mi czasem cudnie. Bo przecie wiadomo, że Zbyszko
750  2,46|            teraz żona po pysku pierze, bo choć jest chłop mocarny,
751  2,47|             wojnie z Krzyżaki mówicie, bo czegóż by wam więcej trzeba?~-
752  2,47|        zabawicie?~- Dłużej niż zwykle, bo się w Płocku zatrzymam.~
753  2,47|              wam?~- Nie odejmował się, bo mi nie stanął.~- Czemu zaś?~-
754  2,47|           takim mężom nie odkazał nic, bo nie może. Przecie nie serca
755  2,47|              stawał?" No - i praw był, bo dawno by go już na świecie
756  2,47|             spokoju nijakiego nie mam, bo nuż to nie to samo!~Lecz
757  2,47|          nieraz, że się starzejecie?~- Bo jak na koń siędę alboli
758  2,47|              tylko na znak zwycięstwa, bo zresztą były zbyt potrzaskane
759  2,47|              będzie ci na twoje dybał, bo inaczej nie może.~- Przecie
760  2,47|                 a między nimi i Ulryk. Bo w rzeczy, potęga to jest
761  2,48|                już wątpić, czy będzie, bo przecie spory bywały zawsze,
762  2,48|       zasięgnąć. Zabawił tam niedługo, bo szóstego tygodnia był już
763  2,48|          powiedział?~- Prędzej mówcie, bo nam czapki na łbach zgorzeją!~-
764  2,48|           przez kamień. Przewalił się, bo był ślepy, ale przecie kamień
765  2,48|               Maćko musiał go hamować, bo chcieli zaraz na koń siadać
766  2,48|                 Lecz Maćko nie wątpił, bo jako z przylotu ptactwa
767  2,48|               dobrze, co o tym myśleć, bo takie same łowy nakazywał
768  2,48|            Mówią, że nie chce wojny.~- Bo nie chce, ale któż jak nie
769  2,48|              się znalazło co innego.~- Bo jako słyszałem, to jeszcze
770  2,48|                  Ja? Co ci w głowie?~- Bo wedle prawa możecie, że
771  2,48|               ty o mnie, miły Zbyszku, bo kasztel jest godny, a i
772  2,49|       największym głowom w Królestwie, bo prócz króla i książąt mazowieckich
773  2,49|             spotkać - przerwał Maćko - bo ja osobną mam z nim sprawę.~-
774  2,49|               spodziewali się wkrótce, bo przecie nie miał mistrz
775  2,49|         Mikołaju na Długolesie?~- Tak. Bo po śmierci Mikołaja i syna
776  2,49|           czuwa. Dalekoć to wprawdzie, bo na drugim końcu obozu, ale
777  2,49|             twoja majętność w Geldrii? Bo jakom słyszał, toś tamtejszemu
778  2,49|                chętka, co mi i dziwne, bo zajęcze zawsze miał on serce.
779  2,49|             takich wojsk nie widziała, bo spłynęły narody ze wszystkich
780  2,49|               odpowiedział de Lorche - bo żaden tak potężnym państwem
781  2,49|              tak okryte jak Witoldowe, bo u niego czasem i kilka tysięcy
782  2,49|                złą godzinę to wymówił, bo tak myślę, że litewskie
783  2,49|              naganiał: "Nuże, prędzej, bo kniaź się gorzej rozgniewa!"
784  2,49|         wszystkich Tatarów i Litwinów, bo oni nie śmierci, ale książęcego
785  2,49|        popłynie - odpowiedział Maćko. -Bo i Zakon nigdy dotychczas
786  2,49|       grzesznym!~Naokół zapadła cisza, bo wszyscy wstrzymali oddech
787  2,50|              się zadość jego życzeniu, bo i nie mogło być inaczej.~
788  2,50|             wielu stanęło na tę wojnę, bo i cała czterdziesta dziewiąta
789  2,51|             lecz była to chwila tylko, bo gdy ksiądz podkanclerzy
790  2,51|               naganiam ci to, mistrzu, bo ci teraz podnosić serca
791  2,51|              skoczyli każdy do swojej, bo bardzo potężnie przemówił,
792  2,51|           króla; za czym ruszaj precz, bo cię tu mieczem przebodę.~
793  2,51|               biegł ku głównej bitwie, bo co mu tam znaczyła jakaś
794  2,51|          rozjaśniło twarze zwycięzców, bo rozumieli wszyscy, że to
795  2,52|             lecz była to chwila tylko, bo gdy ksiądz podkanclerzy
796  2,52|               naganiam ci to, mistrzu, bo ci teraz podnosić serca
797  2,52|              skoczyli każdy do swojej, bo bardzo potężnie przemówił,
798  2,52|           króla; za czym ruszaj precz, bo cię tu mieczem przebodę.~
799  2,52|               biegł ku głównej bitwie, bo co mu tam znaczyła jakaś
800  2,52|          rozjaśniło twarze zwycięzców, bo rozumieli wszyscy, że to