Tom,    Rozdzial

 1  1,1 |      choć inni biskupi tego nie chwalą, i w szrankach siłę swą
 2  1,4 |       dwunastu rycerzy z wielką chwałą dla siebie i dla naszego
 3  1,4 |     dopiero nieżywego, z wielką chwałą królewską, z rąk wypuścił.
 4  1,5 |       spadnie na króla. I co za chwała będzie dla nowo ochrzczonej
 5  1,5 |  królestw pod sobą. Toż by była chwała dla naszego narodu, żebyśmy
 6  1,5 | dokazało jedno jej słowo. Nigdy chwała apostolstwa nie opromieniła
 7  1,10|        z gniazd wylatują. No, i chwała Boża rośnie.~- Co nie mam
 8  1,13|      miesięcy tkwiła w ciele.~- Chwała Bogu i królowej Jadwidze!
 9  1,19|      wam Boże.~-1 wam, panie.~- Chwała świętemu Jerzemu!~- Nasz
10  1,20|        naszych ziemiach.~- Tedy chwała Chrystusowi, że wam dał
11  1,21|    rycerskich nagród, otoczy go chwała u ludzi, którzy teraz żyją,
12  1,23|     Zakonu - odrzekł Gotfryd. - Chwała tym...~Lecz przerwał, bo
13  1,30|        dlatego nie ma rady.~- A chwała Bogu, nie ma! Nie narzekajcie
14  1,32|     nawet tego nie dostrzegł.~- Chwała Bogu i za to - mówił. -
15  1,32|       jeść musi jako ptacy. Ale chwała Bogu i za to, bo przyjdzie-li
16  2,5 |            Ma Jurand dziedzica. Chwała mu i podzięka! To ci chłop
17  2,6 |  tamtejszych rycerzy pozywać. I chwała Bogu, boć przy każdym rycerzu
18  2,6 |    schodząc ku koniom, mówił:~- Chwała Bogu, że jej choć nogi obejmę.~
19  2,7 |     było z większym pożytkiem i chwałą Zakonu? Gdyby kara, która
20  2,7 |      krew polską i wróci okryty chwałą. Wszak ci to sąd Boży, więc
21  2,7 |     jeszcze do walki i zginął z chwałą, a Jurand nie stanie już
22  2,8 |   wreszcie odetchnął głęboko.~- Chwała Chrystusowi Panu! - rzekł. -
23  2,23|    Kurki jeszcze nie wzeszły.~- Chwała Bogu, żeśmy cokolwiek uradzili,
24  2,27|         się! - mówił. - O, Bogu chwała... Bogu... Po czym zbrakło
25  2,29|         może zdarzyć, wielka to chwała dla niego, że go taki Jan
26  2,31|    krzyżackich, ale okrywało go chwałą niezmierną. Należał przecie
27  2,40|   Jagienka, i ty taka będziesz! Chwała Bogu, że nie było z tymi
28  2,45|         opromieniła i jego taka chwała wojenna, jakiej nikt w okolicy
29  2,51|      krwi ofiarna, niech będzie chwała i cześć po wszystkie czasy!~ ~
30  2,52|      krwi ofiarna, niech będzie chwała i cześć po wszystkie czasy!~