Tom,    Rozdzial

 1  1,2 |     Zbyszko, jako jest wartki, nie słuchał tego mile, ale zaraz, chwyciwszy
 2  1,3 |          plemienia polskiego"~Opat słuchał uważnie i potakiwał głową,
 3  1,4 |        odlanego z żelaza posągu, i słuchał z największą obojętnością
 4  1,5 |           nie opadły ze zmęczenia. Słuchał najmniej trzech mszy dziennie
 5  1,5 |    najmniej trzech mszy dziennie i słuchał ich niemal z chciwością.
 6  1,5 |     ćwiczeniach czas im schodzi? I słuchał chciwie opowiadań Maćka,
 7  1,6 |            obaczysz! - co?~Zbyszko słuchał w milczeniu, Maćko zaś jakby
 8  1,7 |      Zbyszko, który chciwie zawsze słuchał wszelkich opowiadań wojennych,
 9  1,12| pochyliwszy głowę, wytężył wzrok i słuchał. Kroki zbliżały się ciężkie,
10  1,15|         Zbyszka w Krakowie chciwie słuchał.~- Sami najlepiej wiecie,
11  1,17|          mnie poczęli dychać.~Opat słuchał, tarł czoło, po czym zerwał
12  1,19|           rzekł. Wtem Czech, który słuchał tej rozmowy od początku
13  1,20|           z największą ciekawością słuchał opowiadań o tym starego
14  1,20|          głębin leśnych.~De Lorche słuchał opowiadań Maćkowych, przypatrując
15  1,21|        łańcuch ów zatrzymywał się, słuchał, wietrzył - zawracał i znów
16  1,21|         wietrzył - zawracał i znów słuchał; wyboczył ku sieciom i poczuwszy
17  1,28|   Wyszoniek odczytał pismo, Jurand słuchał, chwytając się za włosy,
18  1,32|            dygocąc jak w gorączce, słuchał.~A wtem na wpół dziecinny
19  2,3 |          który od niejakiego czasu słuchał przy drzwiach rozmowy, wystąpił
20  2,8 |            co i jak było, a tamten słuchał chciwie, przerywając kiedy
21  2,11|      przeszkadza", ale nikt go nie słuchał, nawet trwożliwa Anula nie
22  2,11|            jej szczegóły, a jednak słuchał i teraz jak nowiny opowiadania
23  2,16|          sromotą a wstydem".~Maćko słuchał tego z niechęcią, powtarzając
24  2,25|    potężniej nad Spychowem.~Jurand słuchał opowiadania bez jednego
25  2,29|         pogrążon, że z ciekawością słuchał jego nowin. O Janie z Aragonii
26  2,30|            już wiedział od Tolimy, słuchał tego opowiadania ze wzruszeniem
27  2,30|        zmarła po odbiciu. A Powała słuchał uważnie i na przemian to
28  2,34|         sobie opowiadanie, a Maćko słuchał uważnie, wzdychał także
29  2,39|       babskie rozumy" - ale której słuchał jednak prawie we wszystkim.~