Tom, Rozdzial
1 1,4 | i siedział na olbrzymim koniu, roślejszym jeszcze od Zbyszkowego
2 1,4 | swym ogromnym Jak wielbłąd koniu, podobny do odlanego z żelaza
3 1,9 | młodzianka, a gdy już siedział na koniu, nawrócił jeszcze raz ku
4 1,10| zdaje...~- Jeden na wronym koniu na przedzie - rzekł Zbyszko.
5 1,11| zajechała na tym samym wronym koniu Jagienka. Czeladnik, który
6 1,16| warkocze. Nie siedziała też na koniu po męsku, ale na wysokim
7 1,19| garnęła, to ledwie że na koniu mógł usiedzieć. "Niechbym
8 1,20| i latem goniec na dobrym koniu mógł we dwie godziny przebiec
9 1,21| zostać dla obrony dam na koniu, i stał opodal księżny do
10 1,21| przekręcił na plecy i stojąc przy koniu Danusi, podnosił ku niej
11 1,21| de Lorche i pochylony na koniu, z kopią wyciągniętą jak
12 1,21| Tur mścił się głównie na koniu, który leżał obok już martwy,
13 1,32| najęty przewodnik idący przy koniu Juranda zatrzymał się i
14 1,32| wstał i począł znów iść przy koniu. Po drodze zasuwał niekiedy
15 1,32| bez ruchu, na ogromnym koniu, rzekłby, że to jakiś olbrzym
16 2,11| tego świata, do którego na koniu nie zajedzie, ale na modlitwie
17 2,18| Żmujdzin na małym kudłatym koniu, którego kopyta obwinięte
18 2,21| ludźmi i stryja Maćka już na koniu, uzbrojonego w kolczugę
19 2,24| był we zbroi na bojowym koniu, gdyby miał przy sobie Zbyszka
20 2,24| Zbyszko siedział już na koniu, ale Maćko przypomniał sobie
21 2,26| pośrodku samotnego jeźdźca na koniu. Zygfryd jechał na wpół
22 2,31| roztarganych włosach ganiała na koniu po borach i lasach, można
23 2,34| polny przewiał, to i na koniu dosiedzę.~- Posłowie ostaną
24 2,39| siedział wysoko na rosłym koniu bojowym, a swoi otaczali
25 2,48| się nagle na spienionym koniu nieznany człowiek, osadził
26 2,51| kolana, gdy na spienionym koniu wpadł jak burza szlachcic
27 2,51| Oleśnicy skoczył co siły w koniu do najbliższej chorągwi,
28 2,52| kolana, gdy na spienionym koniu wpadł jak burza szlachcic
29 2,52| Oleśnicy skoczył co siły w koniu do najbliższej chorągwi,
|