Tom,    Rozdzial

 1  1,8 |         skrzata", ale za "źrzałą dziewkę". Podobały jej się i zrękowiny,
 2  1,19|         dwór ze Spychowa i wydał dziewkę za mąż za jakiego sąsiada
 3  1,22| słuchajcie, gdybyście porwali tę dziewkę, Jurand oddałby za nią nie
 4  1,22|    zachorzeć i przysłać ludzi po dziewkę? Nie wzbroni jej wtedy księżna
 5  1,22|  sprawcie, by Jurand zachorzał i dziewkę wezwał...~Na to uśmiechnął
 6  1,23|         wam odda, czy wypuścicie dziewkę?~- Gdybyśmy ją wypuścili,
 7  1,28|     toteż tak miarkuję, że jeśli dziewkę porwali, to jeno dlatego,
 8  1,28|         tak niechybnie po to oni dziewkę porwali, by de Bergowa wydostać.~-
 9  1,28|          tych komturów pokarać i dziewkę wrócić, a do mnie posłów
10  1,28|        się zaprą. Mistrz każe im dziewkę oddać, a oni nie oddadzą -
11  2,1 |      Boże niewzruszonym i że ową dziewkę, którąśmy rozbójnikom odjęli,
12  2,1 |         nie oglądał, pozwólże mi dziewkę obaczyć i pobłogosławić.~-
13  2,1 |       mówił:~- Jak to? nie tylko dziewkę, ale i tego diabelskiego
14  2,1 |      głos krzyknął nagle: "Wiodą dziewkę!" - i naraz w całej sali
15  2,1 |   uczynionej obietnicy oddaję tę dziewkę o której pobici przez nas
16  2,2 |   powinien rozkazać nam ukryć tę dziewkę.~- A czy i tak, gdy ona
17  2,2 |          odjąwszy zbójom jakowąś dziewkę, która nie umiała powiedzieć,
18  2,7 |       mając pewności, kto porwał dziewkę, będzie jej szukał, będzie
19  2,8 |          Mieliśmy jakowąś odbitą dziewkę i daliśmy Jurandowi znać,
20  2,8 |    Jurandowi pokazywali j akowąś dziewkę?~- Mówią, że pokazywali.
21  2,8 |          mógłby tu wrócić i inną dziewkę brać...~Tu odetchnął Maćko,
22  2,9 |      istotnie nic nie grozi. "Po dziewkę by sięgali - mówił sobie -
23  2,11|          Krzyżaków zwiedli, inną dziewkę im oddając. Mówili też o
24  2,11|       komtur mistrzowi - iże ową dziewkę nie w więzieniu, jeno na
25  2,13|          to uczyni. Ale na żadną dziewkę nie całkiem źrzałą ręki
26  2,13|   przyczyny, że sam niegdyś miał dziewkę jedyną, którą okrutnie miłował
27  2,17|      uważał Jurandównę zawsze za dziewkę.~- Jużci! - rzekł po chwili. -
28  2,30|         nie mogąc inaczej - siłą dziewkę bierze, ale na małe sieroty
29  2,31|       rzut oka widać w niej było dziewkę znacznego rodu i wielkiej