Tom,    Rozdzial

501  2,19|        Maćko.~Na to Zbyszko, który już dalsze skrywanie się, a
502  2,19|      weseli i pełni ochoty.~- Wnet już ich ujrzym - rzekł Maćko.~
503  2,20|         knechtowie. Trupy ich były już poobdzierane do naga, a
504  2,20|  Skirwoiłły pod samym Gotteswerder już zniechęcenie poczęło było
505  2,20|          pochodzie trafił na puste już pobojowisko, zasypane jak
506  2,20|        wzdęte, a niektóre nadżarte już przez wilki, które pierzchały
507  2,20|     Przybywszy późną nocą, znalazł już tam żmujdzkiego wodza, który
508  2,20|            wosk ugnieść.~- Taki to już naród - odpowiedział Zbyszko -
509  2,20|         głowie. De Lorche wiedział już przez giermka, czyim jest
510  2,21|          głosem, w którym nie było już ani śladu poprzedniego osłabienia:~-
511  2,21|           Waszym miłościom mówiłem już, że staremu komturowi popsowało
512  2,21|       między ludźmi i stryja Maćka już na koniu, uzbrojonego w
513  2,22|           mazowieckich dostać! Tam już będziemy przezpieczni i
514  2,22|        postoju, to będzie znak, że już jest z nimi, i wtedy pojechawszy
515  2,22|       mieszkańce przyzwyczaili się już z dawna do posłuszeństwa
516  2,22|          przechodzić. Wówczas byli już pewni, że znajdą jakąś osadę
517  2,22|        szukają.~Słońce zniżyło się już nieco i świeciło złotem
518  2,22|  leszczynowej gęstwy, ale nie szli już daleko, gdyż najwyżej po
519  2,22|            że na majdanie wszystko już ukończone, zjawił się przed
520  2,23|         Najlepiej nie chodźcie tam już, panie, by się zaś nie przelękła.
521  2,23|            przy którym nie znalazł już służki zakonnej, albowiem
522  2,23|           ku gwiazdom.~- Wóz widać już na niebie, a ja wciąż rozmyślam,
523  2,23|      zamrze. Niechby Pan Jezus dał już na tę alibo na tamtą stronę.~
524  2,23|           myśli. A teraz nie żywie już nadzieja i będzie, co ma
525  2,23|            mi jego katowską mać, a już ja go nie uronię i dopiero
526  2,23|       Weźmiecie pierwszą lepszą, a już każda będzie lepsza od tej.
527  2,23|     północka.~- Wóz, jako mówiłem, już świeci, ale Kurki jeszcze
528  2,23|           Spychowa. Jeślibyśmy zaś już wyjechali, niech nas goni!~-
529  2,24|          na posłaniu i z otwartymi już oczyma powtórzyła:~- Zbyszko...~
530  2,24|           jakoby ze zdziwieniem.~- Już ty nie w niewoli! - mówił
531  2,24|           że pachołkowie porzucali już oręż, i pomyślawszy, że
532  2,24|            chwili Zbyszko siedział już na koniu, ale Maćko przypomniał
533  2,25|       Mazowsze, a wówczas wszystko już będzie dobrze. W dzień kierował
534  2,25|       zaczął przypuszczać, że może już i przejechał granicę, ale
535  2,25|    ziemiach mazowieckich.~Tam szło już łatwiej, chociaż całe wschodnie
536  2,25|         Podarujcież go nam, panie; już my go sprawim! I prosili
537  2,25|       ustępowali. Później, w kraju już osiadłym, ze szlachtą i
538  2,25|           więźnia. Nie chciano tam już wprawdzie "sprawiać" Zygfryda,
539  2,25|           osiadłych stronach łatwo już szła podróż, bo były jakie
540  2,25|    policzki, usta, tak jakby dawno już przedtem powiedział jej
541  2,25|       istotnie wypowiedział jej to już w duchu w czasie podróży,
542  2,25|          gdy ksiądz wstał, mógł mu już spokojnie powtórzyć, jakim
543  2,25|            ma moc? Świętym ci może już za życia został?~- Przed
544  2,25|        został?~- Przed Bogiem jest już za życia, a gdy zemrze,
545  2,25|       prócz chleba i wody od dawna już Jurand nie używał. Za odzież
546  2,26|           wśród wichru i nawalnego już chwilami dżdżu ku spychowskiej
547  2,26|            którą gnał wicher, była już nad nimi. Kiedy niekiedy,
548  2,26|          poruszać nozdrzami, jakby już zwietrzył zapach świeżej
549  2,26|            I jechał dalej szerszym już gościńcem, rzekłbyś, pogrążon
550  2,26|         Ale błyskawice rozświecały już co chwila oślepiającym blaskiem
551  2,26|       targaniny zmąciły jego umysł już od dawna do tego stopnia,
552  2,26|              poczucie, że wszystko już minęło, zgasło, skończyło
553  2,26|               Odepchnij siodło!... już! Aa!~Trącone nogą siodło
554  2,26|        Zygfryda twarz zbłękitniała już na powietrzu i wyglądał
555  2,26|            Dusza w piekle, a ciało już w ziemi - rzekł do Jagienki. -
556  2,27|         Spychowa, ale Danusia była Już tak bliska śmierci, że zupełnie
557  2,27|     choroba, przeciw której nie ma już sił w tym wycieńczonym przez
558  2,27|            gądkowie" tyle śpiewali już pieśni po gródkach, dwo-rzyszczach
559  2,27|           otworem. Nie potrzebował już Zbyszko wieźć Danusi w kolebce
560  2,27|            co do tego nie mógł się już łudzić. Nieraz z początku
561  2,27|       mroźne tchnienie. I rozumiał już, że przeciw temu nieprzyjacielowi
562  2,27|        przysypać i nie widzieć cię już nigdy?" A tak mówiąc, spoglądał
563  2,27|        zdawało mu się, iż wszystko już się kończy i że trupa tylko
564  2,27|     odbiłem. Nie w niemieckiej tyś już mocy. Nie bój się! Zaraz
565  2,27|        płakania! Danuśko!... Teraz już dobrze!... Nic, jeno szczęśliwość
566  2,27|      jeszcze ustami, ale nie mogła już nawet szeptać. Zbyszko odgadł
567  2,27|         Trwało to chwilę. Nie było już się co łudzić - konała!~
568  2,27|            ugorze janowiec. Aż gdy już mieli pełne naręcza, otoczyli
569  2,27|           od których zaczynały się już Jurandowe ziemie.~Pachołcy
570  2,28|       gródek. Poznali też wraz, że już żałobna wieść o nich doszła
571  2,28|           strzelenia z łuku, można już było rozróżnić osoby. Na
572  2,28|           w wielkiej żałobie, a ty już chodzisz po boskich pokojach -
573  2,28|        blasków i jasności. Wieczór już był i trzody wracały z pól,
574  2,28|      śmieje. Rozumieli również, że już kona i własną wieczną szczęśliwość
575  2,29|          chce, a w drapieżności to już~chyba jeden drugiego prześciga...~-
576  2,29|            Zawiszę Czarnego?~- Rok już podobno, jak przyszła rękawica
577  2,29|            Jan z Aragonii na pewno już przyjedzie.~- Czy na pewno,
578  2,30|            was wybiera, a byłby to już dawno uczynił, jeno że panny
579  2,30|          ale i ze smutkiem, bo się już był poprzednio o wszystkim,
580  2,30|          twarz ku gwiazdom.~Aż gdy już im wreszcie znacznie ulżyło,
581  2,30|    błogosławił, a Zbyszko, choć to już wiedział od Tolimy, słuchał
582  2,30|       kopią jako krety! Podburzyli już na niego tutejszych księstwa
583  2,30|          kocha i mówią, że z dawna już wojną grozi... A co do kniazia
584  2,30|            nadeszli, ale roiło się już od miejscowego rycerstwa,
585  2,30|     znalazłeś? Dla Boga! widzę, że już pas i ostrogi nosisz. Inni
586  2,30|            powtórzył - a w nim wre już z dawna gniew jak ukrop
587  2,30|          niedoli.~- Z tych, panie, już żaden nie żywie - odparł
588  2,30|      pobliżu, a ów rozpytawszy się już poprzednio, z kim Zbyszko
589  2,31|           majestatu, jak gdyby się już czuł pewniejszy na tym tronie,
590  2,31|            niektórych ziemiach tak już zaludnione, że im zgoła
591  2,31|           siebie prosty kożuch, to już by nie potrafił jej tak
592  2,31|       pogrążeni w myślach, ale gdy już byli niedaleko domu, de
593  2,31|      niecierpliwością Zbyszko - że już mnie drzewiej tak samo pytał
594  2,31|        strapieniu...~- Panu Powale już takie rzeczy nie w głowie.
595  2,31|           Jagienka dowiedziała się już poprzednio o Maćkowej niewoli
596  2,31|            mi niełacno... i wyście już nie ten dawny skrzat, jakości
597  2,31|       Cztan i Wilk musieli się tam już pożenić, a chociażby i nie,
598  2,31|            chociażby i nie, to się już ich nie boję.~- Da Bóg,
599  2,32|   rozchwiały się prędko i drugiego już dnia poczęto mówić tylko
600  2,32|     Bogdańca. Szczęściem, wiedział już król przez Powałę, czego
601  2,32|        całej duszy, gdyż teraz był już zupełnie pewien, że Maćka
602  2,32|           tobie zajrzę, żeś w nich już bijał.~Po chwili zaś dodał:~-
603  2,32|            słuszność. Zbyszko znał już mistrza dawniej, ale teraz,
604  2,32|        zaspokoić. Dalekie też były już czasy Winrycha von Kniprode,
605  2,32|            podziwienie świat cały. Już za poprzedniego przed Jungingenem
606  2,32|          wojny. On, gdy ogień miał już, już wybuchnąć, cofał się
607  2,32|            On, gdy ogień miał już, już wybuchnąć, cofał się zawsze
608  2,32|            drogę, ale sam czuł, że już nie czas! Zawrócić - to
609  2,32|           w których Zakon nie miał już kogo nawracać - i osiąść
610  2,32|        Włos na brodzie i skroniach już mu się posrebrzył, a bystre
611  2,33|           w przybliżeniu porównać. Już z dala, płynąc Nogatem,
612  2,33|           gdyż u przeprawy czekali już, prócz kilku braci, trębacze
613  2,33|   Helfenstein, który zresztą tytuł już tylko nosił, albowiem od
614  2,33|           ten, który w niedalekiej już przyszłości miał być najstraszliwszym
615  2,33|         ład, który lubo rozluźnion już po prowincjach przez zbytnią
616  2,33|        litewską mową narody starte już były z oblicza ziemi. Litwa
617  2,33|        Taczewa i Zbyszko, który tu już bywał poprzednio, lecz i
618  2,34|           odgadł, że Danusi nie ma już na świecie, więc nie pytał
619  2,34|          mu na świecie i pewnie go już nie obaczę.~-To może lepiej
620  2,34|       nieradzi oni mnie widzieli i już było ze mną źle. Wielka
621  2,34|          oni tu to za coś mają, bo już jeden de Lorche wielkie
622  2,34|     potrafi strzec!... Taki ci się już urodził - mruknął sam do
623  2,34|         rycerz. -Mnie tam niedługo już na świecie.~- Nie powiadajcie!
624  2,34|        powiem wam szczerze: bogdaj już przyszedł wóz alibo przewóz,
625  2,34|             rzekł Zbyszko.~- I tam już ostaniem?...~Na to spojrzał
626  2,34|  niejednego nasi ułapią. Ale że tu już się zwiedzieli ludzie o
627  2,34|     nastąpicie? bo wiedzcie, że tu już cały naród, gdy mówi: "Przyjdź
628  2,35|        wydało się, że zakaz łamano już od dawna, i że sam wielki
629  2,35|            Niegdyś - hej! okrutnie już temu dawno, pokazał pewien
630  2,36|        rycerz. - Nie widziałem jej już dawno i rad ją oba-czę,
631  2,36|           a ja stary.~- Ej! to, to już chyba mówcie temu, kto was
632  2,36|        myślę, że przecie skończone już te nasze mitręgi i te nasze
633  2,36|            szczerze rzekłszy, czas już do dom.~- Trzeba nam tu
634  2,36|           góry i śmieje się; widać już raj ogląda, a w nim Danuśkę.~-
635  2,37|      ruszysz, dokąd zechcesz.~- To już wam tak szczerze jak na
636  2,38|           Po tych słowach wiedział już Maćko, że nie ma rady, bo
637  2,38|      Zbyszkiem na wojnę iść, bośmy już razem trocha Niemców wyłuskali -
638  2,38|          Bóg łaskaw - mruknął - że już ja do nich nie ciekaw. Jednakże
639  2,39|         cię Bóg prowadzi!" - "Czas już!" - "Hej, czas! czas!" Poprzednio
640  2,39|            czas! czas!" Poprzednio już był pożegnał się ze wszystkimi
641  2,39|          nie zginę.~- Nie giń.~Raz już, w Płocku, gdy wspomniał
642  2,39|    trzymający juczne konie, gotowi już do drogi, poczęli śpiewać:~
643  2,39|             Lecz i oni nie zostali już długo w Spychowie. Po dwóch
644  2,39|         tego, że to roki ci są!... Już nieboszczyk Zych powiadał,
645  2,40|          jak dwie krople wody, ale już ją przerósł. Chłopak był
646  2,40|           jak skra. Poczuł się też już w latach, w sile i za dojrzałego
647  2,40|        widział. Mówił przy tym, że już się ku niej wybierał i że
648  2,40|  niewielkiego stadka świerzop były już źrebaki dwulatki, niektóre -
649  2,40|       łatwiej. Dla siebie niewiele już żądał Maćko, ale dla Zbyszka
650  2,40|         wrócili...~- To i co! Wolę już wszystko naraz odbyć, a
651  2,41|            Najświętszej Panny byli już z powrotem - jeden w Bogdańcu,
652  2,41|        panów te nawet lechy, które już był karczunkiem przysposobił
653  2,41|       niespodzianie zastać Zbyszka już w domu, gdyż Maćko nie śmiał
654  2,41|          gdzie jest? co robi? zali już nabił albo czy prędko nabije
655  2,41|         tym Maćkowi pytania, które już ze sto razy zadawała poprzednio,
656  2,41|          ale ninie w sam raz.~- To już przeciw takiej żadna broń
657  2,41|          obracają, ale z bliska to już nasz sobie poradzi.~- Piastowała
658  2,41|         nie sczezli!" Ha! boska to już sprawa. Po prawdzie, niemała
659  2,42|          nadeszła wiosna, zaledwie już mogli usiedzieć w domu.
660  2,42|           Jagienka jednak słyszała już była przed przybyciem Maćka
661  2,42|       poletki zasiane gryką dobrze już zrudziały, a o Zbyszku nie
662  2,42|      pierwszych sprzętach nie mógł już wytrzymać Maćko i zapowiedział,
663  2,42|          szczerze - rzekł. - Jakeś już tam owymi czubami truchełkę
664  2,42|       dusze w niebie ucieszysz, to już będzie i koniec.~A młodzian
665  2,42|           na dworcu niebieskim i - już ja do tego przywykł.~- To
666  2,43|        było na książęcym. Zżył się już z myślą, że jej na świecie
667  2,43|          Boskiej i Dzieciątku. Nic już w niej nie było ziemskiego,
668  2,43|       zdziwienie, że to być mogło. Już w czasie wyprawy, przy Witoldzie,
669  2,43|             że inna. Ale żebym cię już tak całkiem miała nie cierpieć,
670  2,43|        siadł na łożu.~- Jak to? To już się nawet i temu nie przeciwicie?~-
671  2,44|     wróciło mu zupełnie i nie mógł już dłużej wylegiwać się w łożu.
672  2,44|          rozbłysły mu radością, bo już tak było, iż ilekroć ją
673  2,44|             Prawdziwie! A niech ta już będzie, co chce, kiedym
674  2,45|        przed starym rycerzem, miał już bowiem dla kogo pracować,
675  2,45|          była jego zasługa, ale on już przedtem miał Spy-chów wraz
676  2,46|            żadna niedola nie zmąci już płynących tak spokojnie
677  2,46|           piątym dopiero roku, gdy już i inne budowy, jak oto;
678  2,46|           swoją wyłuszczając:~- Tu już zamrę, gdziem się urodził.
679  2,46|            to co innego, aleja tak już myślę, że skoro nas ów stary
680  2,47|      skończoną czatownią powiewała już od kilku miesięcy chorągiew
681  2,47|        zdarzył szczęśliwie - tobym już umarł spokojny.~A Zbyszko
682  2,47|         obiorą. Kto go wie! Ale on już i teraz z książęty się równym
683  2,47|           praw był, bo dawno by go już na świecie nie było. Cudowali
684  2,47|           się trzymam krzepko, ale już na siodło we zbroi całej
685  2,47|        jeśli mistrzem zostanie, to już nie dostaniecie, chybaby
686  2,47|           Kondrata omdlałości pono już często przychodzą. Raz go
687  2,48|            się z nim żegnać, jakby już nazajutrz miał wyruszyć.
688  2,48|            dobrzyńskiej, choć była już przed laty wykupiona, i
689  2,48|            Niektórzy poczęli nawet już wątpić, czy będzie, bo przecie
690  2,48|           bo szóstego tygodnia był już z powrotem - i wrócił z
691  2,48|          ale czekajcie cierpliwie. Już też i o nas nie zapomną~
692  2,48|         ale nieszczęsnego ludu nic już nie mogło powstrzymać i
693  2,48| dziedzicowi z Bogdańca "cniło się" już także w domu. Wszystko było
694  2,48|            zapis. Wtedy to zbrakło już do ostatka królowi cierpliwości.~-
695  2,48|          nich aż warczał. Nie mógł już wprawdzie skoczyć w pełnej
696  2,48|       groty ko-pij i sulic. Wszędy już widać wici doszły i zewsząd
697  2,48|           Wilka z Brzozowej. Głowa już mu się trzęsła nieco ze
698  2,48|           a gdy z dala ukazały się już wieże miejskie, cały gościniec
699  2,49|          nim cały obóz nadciągnął, już z miasta i zamku pozostały
700  2,49|          dopiero wówczas, gdy byli już na murach zamku i w chwili
701  2,49|           gdzieś się obracał? Zali już nie nosisz relikwij?~- Nie,
702  2,49|            przeciw wam stawać? Jam już tutejszy i patrz, jakom
703  2,49|         waszej wyuczył. Ba! swojej już nieco zapomniałem.~- A twoja
704  2,49|           na wojnę z żalu pojadę i już nigdy nie wrócę, rozpłakała
705  2,49|     przywiedziono tych winowajców. Już poprzednio skarżyli się
706  2,49|           Kniaź Jamont nauczył się już rycerskich obyczajów - odrzekł
707  2,49|        boju uporczywość podziwiali już swego czasu nieraz przybyli
708  2,49|         przytwierdził Maćko. - Bóg już tam wagi przyładował, na
709  2,49|   nieprzyjaciół naszego plemienia.~Już byli niedaleko chorągwi
710  2,49|          patrzeć na księżyc, który już zbladł i bliski był zachodu.~-
711  2,49|       Rycerze ruszyli dalej, a gdy już odjechali od gromady, Powała
712  2,49|         ozwał się Powała. - Ha! to już mimo łez naszego króla nic
713  2,49|     wezbrane i uroczyste. Lecz gdy już byli niedaleko namiotu pana
714  2,49|       płacz ludzki słychać.~- Świt już niezadługo, ale nikt nie
715  2,50|            przedniejsze rycerstwo, już to dlatego, aby polecić
716  2,50|            przed dniem stanowczym, już, aby na króla popatrzeć.
717  2,50|        ogromny niepokój. Nawiedzał już ongi Jagiełło ogniem i żelazem
718  2,51|                        Rozdział LI~Już właśnie ksiądz Bartosz z
719  2,51|         Oksza z Włostowa, i z dala już począł krzyczeć:~- Niemce!
720  2,51|         większej liczbie. Nie było już wcale wątpliwości, że cała
721  2,51|           znowu przed namiot, mógł już własnymi oczyma przekonać
722  2,51|         ongi Maćko, że nawet leżąc już na ziemi, jeszcze waleczne
723  2,51|     ciemnym tle boru, nie pozwalał już dłużej wątpić, że tkwi przed
724  2,51|          rozumem, rzekł:~- Zaiste, już wyśmiewano tutaj moje słowa -
725  2,51|          po Witolda, ale ów zajęty już szykowaniem swych wojsk
726  2,51|        zląkł się Boga trzymającego już tam na wysokościach niebios
727  2,51|            rzekł:~- Daj mi hełm.~*~Już serca w obu wojskach biły
728  2,51|          przy nim. Wzruszenie jego już przeszło, a z oczu szły
729  2,51|          na prawym skrzydle wrzała już bitwa zacięta i zbliżała
730  2,51|            zwycięskich Niemców nic już nie mogło powstrzymać. Niektóre
731  2,51|            albowiem oba od godziny już przeszło zmagały się z Niemcami,
732  2,51|        rycerzy krzyżackich, którzy już pod Wilnem zaznali bitew
733  2,51|        wszystkie wojska królewskie już rozbite i bitwa stanowczo
734  2,51|        srogą rzeź i Polaków prawie już zwycięskich, ogarniających
735  2,51|           chylić się ku Niemcom... Już, już zaczynała się zamieszka
736  2,51|      chylić się ku Niemcom... Już, już zaczynała się zamieszka
737  2,51|        zamieszka w ławie polskiej, już rozszalałe w boju zastępy
738  2,51|          klęski, mordu i rzezi, że już uciekających tylko przyjdzie
739  2,51|      nosili bracia zakonni, leżała już na ziemi.~Więc ciężki niepokój
740  2,51|            gdy ujrzał wreszcie, że już wszystkie wojska pracują,
741  2,51|          chorągwie niemieckie były już tak blisko, że herby na
742  2,51|        skrzydła orła.~Mistrz minął już orszak królewski i biegł
743  2,51|            zaciekłości Polaków nic już nie mogło powstrzymać, dość
744  2,51|     kotłowanie, że oko ludzkie nic już w nich rozróżnić nie mogło.~
745  2,51|          teraz jedno z nich leżało już po większej części jak zżęty
746  2,51|            młody rycerz nie zdołał już wprawdzie wstrzymać ręki
747  2,51|     rumianym niebie, wichrzyły się już i zataczały koła stada wron,
748  2,52|                        Rozdział LI~Już właśnie ksiądz Bartosz z
749  2,52|         Oksza z Włostowa, i z dala już począł krzyczeć:~- Niemce!
750  2,52|         większej liczbie. Nie było już wcale wątpliwości, że cała
751  2,52|           znowu przed namiot, mógł już własnymi oczyma przekonać
752  2,52|         ongi Maćko, że nawet leżąc już na ziemi, jeszcze waleczne
753  2,52|     ciemnym tle boru, nie pozwalał już dłużej wątpić, że tkwi przed
754  2,52|          rozumem, rzekł:~- Zaiste, już wyśmiewano tutaj moje słowa -
755  2,52|          po Witolda, ale ów zajęty już szykowaniem swych wojsk
756  2,52|        zląkł się Boga trzymającego już tam na wysokościach niebios
757  2,52|            rzekł:~- Daj mi hełm.~*~Już serca w obu wojskach biły
758  2,52|          przy nim. Wzruszenie jego już przeszło, a z oczu szły
759  2,52|          na prawym skrzydle wrzała już bitwa zacięta i zbliżała
760  2,52|            zwycięskich Niemców nic już nie mogło powstrzymać. Niektóre
761  2,52|            albowiem oba od godziny już przeszło zmagały się z Niemcami,
762  2,52|        rycerzy krzyżackich, którzy już pod Wilnem zaznali bitew
763  2,52|        wszystkie wojska królewskie już rozbite i bitwa stanowczo
764  2,52|        srogą rzeź i Polaków prawie już zwycięskich, ogarniających
765  2,52|           chylić się ku Niemcom... Już, już zaczynała się zamieszka
766  2,52|      chylić się ku Niemcom... Już, już zaczynała się zamieszka
767  2,52|        zamieszka w ławie polskiej, już rozszalałe w boju zastępy
768  2,52|          klęski, mordu i rzezi, że już uciekających tylko przyjdzie
769  2,52|      nosili bracia zakonni, leżała już na ziemi.~Więc ciężki niepokój
770  2,52|            gdy ujrzał wreszcie, że już wszystkie wojska pracują,
771  2,52|          chorągwie niemieckie były już tak blisko, że herby na
772  2,52|        skrzydła orła.~Mistrz minął już orszak królewski i biegł
773  2,52|            zaciekłości Polaków nic już nie mogło powstrzymać, dość
774  2,52|     kotłowanie, że oko ludzkie nic już w nich rozróżnić nie mogło.~
775  2,52|          teraz jedno z nich leżało już po większej części jak zżęty
776  2,52|            młody rycerz nie zdołał już wprawdzie wstrzymać ręki
777  2,52|     rumianym niebie, wichrzyły się już i zataczały koła stada wron,