Tom,    Rozdzial

 1  1,2 |          siadła na miejscu pani; chciała przy tym udać powagę, ale
 2  1,8 |    żądały sprawiedliwości, a nie chciała i nie mogła jej uczynić
 3  1,11|     niekiedy oczy, jak gdyby się chciała ze snu obudzić. Zbyszko,
 4  1,13|        rynki, gdyż na więcej nie chciała przez ostrożność Jagienka
 5  1,14|      zaraz wysuszy. Lecz ona nie chciała tego uczynić z powodu gęstwiny,
 6  1,16| spoglądać~na opata, jakby się go chciała zapytać, skąd to wie.~A
 7  1,19|         koniec, bo później panna chciała, by były dwa konie, a pan
 8  1,19|       konie, a pan bronił, panna chciała wilczury i trzosika, pan
 9  1,19|    Jurand komuś oddał.~- Księżna chciała ją oddać, nie Jurand, jeno
10  1,19|       woli Jurandowej nie mogła. Chciała ją oddać jednemu rycerzowi
11  1,21|        książęcego dworu. Danusia chciała iść przy nim piechotą, lecz
12  1,25|        takim wianku.~Księżna nie chciała się z początku na to zgodzić,
13  1,26|  Ciechanowa nie przyjeżdżać. Nie chciała jednak pani zwierzyć się
14  1,27|        na spoczynek, ale ona nie chciała go słuchać. Chodziło jej
15  1,28|       ale pomyślawszy nieco, nie chciała przyrzucać nowego zmartwienia
16  2,8 |     Ostańże z nami.~Lecz ona nie chciała zostać, tłumacząc się, że
17  2,8 |          może wolałbyś spać, bom chciała krzynę ugwarzyć. Czech,
18  2,10|      głowni do słońca, uszom nie chciała wierzyć, albowiem wydawało
19  2,10|     Wszyscy o tym wiedzą i gdyby chciała dać list do mistrza, przezpiecznie
20  2,11|   widzieć opata?~- Pewnie, żebym chciała - rzekła Jagienka.~-No,
21  2,14|         napotkam też, byle wojna chciała dobrze rozgorzeć.~- A to
22  2,23|    przyniesiono jej posiłek, nie chciała przy ludziach jeść, jakkolwiek
23  2,23|          dusząc w sobie łzy. Nie chciała z tego ukrycia wyjść nawet
24  2,23|        nie wiadomo po co.~- Sama chciała do opata, a gdy opata nie
25  2,26| strumieniem łez do oczu. Ale nie chciała płakać, bo i bez tego czuła
26  2,26|      duszy - a teraz mam, czegom chciała", l do troski, do niepewności
27  2,30|   przyjechać aż do Spychowa, nie chciała mu się w głowie pomieścić.
28  2,36|   wyjeżdżała.~- Bo chorego opata chciała doglądać, któren należytego
29  2,46|    zachodni obyczaj, prosząc, by chciała im być damą ich myśli -