Tom, Rozdzial
1 1,3 | się światu.~- Kiedyż to bywa?~Zakonnik spojrzał na dwóch
2 1,5 | pamięta, iż pora złogów bywa częstokroć porą śmierci,
3 1,6 | po czym rzekł:~- A jakoże bywa na wojnie? Czy to koniecznie
4 1,7 | stawać.~- A przecież często bywa, że stają.~- Bo się prawa
5 1,9 | związan, jak to między ludźmi bywa. Bóg wszelako da, że z czasem
6 1,9 | dotrzymał - bo to niejeden chłop bywa płochy: obiecuje wiernie
7 1,11| głównie Maćko na to, ze jako bywa w takich razach, przyjdą
8 1,15| Gniewliwy to on ci i teraz bywa; nieraz kubkiem o ziemię
9 1,19| jeszcze żyw, albowiem prędka bywa sprawiedliwość boska.~Lecz
10 1,19| różne uciechy i wesela, jak bywa zwyczajnie przed adwentem,
11 1,19| powiadał? Dyć to młódka. Bywa po prawdzie, że i takie
12 1,20| w końcu rzekł:~- Czasem bywa, że ich w opętanym siedzi
13 1,25| w szczapie, jako często bywa przy świeżym drzewie, mówił:~-
14 1,26| swoje słowo dołoży. Zawzięty bywa~Jurand, ale nie dla tych,
15 2,3 | Zakonu, równie jak mucha bywa łupem i karmią pająka.~Więc
16 2,5 | straszliwe topory, zawsze bywa śmiertelna. Wszystkie serca
17 2,9 | równą powagą stary Wilk.~- Bywa też - rzekł znów Maćko -
18 2,9 | przecie rozumiecie, jako to bywa: ludzi mi odmówią, granicę
19 2,14| Czecha, na wpół do siebie:~- Bywa tak, że gdy komu ziemskie
20 2,14| inni dojrzeć nie potrafią. Bywa tak, bywa! Ale i to się
21 2,14| nie potrafią. Bywa tak, bywa! Ale i to się rzecz niepodobna
22 2,17| rzekł:~- Albo to raz tak bywa! Stoi ci w lesie chojar
23 2,21| synku?" l tak ciągle. A i to bywa, że przez dwa albo i trzy
24 2,22| rozebrać, bo tak zawsze bywa, że zrazu nic, a potem boli.
25 2,22| przecie najczęściej tak bywa - i śród wszystkiej ślachty
26 2,31| król przy rozmowie o łowach bywa także i wesół, i niezmiernie
27 2,35| zima w tym kraju okrutnie bywa ciężka i że lepiej by może
28 2,37| czas ciszy, jaki zwykle bywa po pogrzebach. Zbyszko chadzał
29 2,49| chmyzowate konie, przeto, często bywa, że się pod naporem rycerstwa
|