Tom,    Rozdzial

 1  1,4 |       tak miłujecie!...~- Widzę, żeście prawi rycerze - rzekł wzruszony
 2  1,6 |     Rozumiem. Jeno to mi dziwno, żeście pierwszy list stracili,
 3  1,10|          dowiedziałem się o was, żeście mało co przede mną wyjechali.~-
 4  1,10|         proszę.~- Wiadoma rzecz, żeście dobry człowiek i zawszeście
 5  1,11|     przylegam, ale dziękuję wam, żeście i o mnie pomyśleli.~-To
 6  1,15|  najpotrzebniejsze.~- Słyszałem, żeście zdrowsi - rzekł opat, ściskając
 7  1,15|        ściskając go za głowę - i żeście się do grobu naszej nieboszczki
 8  1,16| wydobywać mi mieczów i pamiętać, żeście duchowni słudzy, a dopiero
 9  1,19|       nieraz, gdy kto jej rzekł, żeście inną wzięli, to i do płakania
10  1,23|        od nas twój pan?~- Za to, żeście niesłusznie Juranda ze Spychowa
11  1,26|      Mruczno mi było z początku, żeście to bez mego pozwoleństwa
12  1,28|          w pożarze przytłukły... żeście na wpół oślepli i że chcecie
13  1,30|         rzekł - bo widzi mi się, żeście jeszcze słabi. Lecz Jurand
14  1,30|         Juranda.~- Ludzie mówią, żeście godną pomstę wywarli - rzekł.
15  1,30|         człowiek dowiedział się, żeście układali się z braćmi, gdyby
16  1,30|   dziecko wypuszczę?~- Powiecie, żeście wzięli okup za pana de Bergowa,
17  1,30|   Wybierajcie!~- I zrozumiejcie, żeście w mocy komturów - ozwał
18  2,3 |         Ale to mi zawsze dziwno, żeście mogli niedojdę poczytać
19  2,6 |          dał teraz włość wielką, żeście jeszcze bogatsi niż wprzódy,
20  2,9 |         a to z takiej przyczyny, żeście ludzie rycerscy, którzy
21  2,24|     wasze oddał ręce, bo, wiera, żeście prawi rycerze i czci przestrzegający.~
22  2,24|     stawiennictwo, gdyby nie to, żeście psom pogańskim przeciwko
23  2,24|       się obłowicie! Ale dobrze, żeście o tym wspomnieli, bo teraz
24  2,25|        prawica odrosła? bo wiem, żeście o to Pana Jezusa prosili.~-
25  2,26|     Litościwą macie i tak duszę, żeście kazali go pogrześć - odpowiedział
26  2,30|      wreszcie. - Dziwno mi jeno, żeście mi nic o niej nie mówili.~
27  2,34|      Spychowie. Aż mi to dziwno, żeście mi nic o niej u Skirwoiłły
28  2,40|           rzekła Jagienka. - Ale żeście dopiero z takiej okrutnej