Tom, Rozdzial
1 1,2 | Chwacko ci ją ułapił! - ozwały się głosy wśród dworzan.
2 1,3 | widocznie, gdyż w tej chwili ozwały się dzwony i dzwonki, trębacze
3 1,3 | modlić żarliwie. Lecz gdy ozwały się rzadkie jeszcze wówczas
4 1,5 | i pełnym majestatu.~Wtem ozwały się dzwony, płosząc stada
5 1,5 | dziecinnych śpiewów, które nagle ozwały się w kościele, miał poczucie,
6 1,5 | jeszcze większy. Naokół stołu ozwały się znów okrzyki: "Gorze,
7 1,5 | królu, daruj Zbyszkowi! Wtem ozwały się rycerskie:~- Jurand
8 1,5 | milczenie. Po chwili tylko ozwały się gdzieniegdzie zgrzytania
9 1,6 | ulice prowadzące na rynek, ozwały się wnet pieśni i radosne
10 1,6 | Bożego miłosierdzia. Lecz ozwały się także głosy gniewne,
11 1,10| odgłosy rogów w boru, które ozwały się daleko przed nimi. Zych
12 1,10| orszaku:~- Stój!~Stanęli. Rogi ozwały się bliżej, a w chwilę później
13 1,16| mu w pomoc kołatki, które ozwały się znowu na znak, iż nabożeństwo
14 1,20| Ocknął się dopiero, gdy trąby ozwały się ponownie, dając znak,
15 1,21| daleko w głębi puszczy ozwały się rogi kurpieskie, którym
16 1,21| w szeregu zaś myśliwych ozwały się przeraźliwe głosy: "
17 1,21| śnieg. "Zginął! zginął!" - ozwały się głosy biegnących z pomocą
18 1,23| nad Jurandem. Teraz jednak ozwały się w nim nagle skrupuły.
19 1,27| kilka stajań. Z ciemności ozwały się głosy: "Bywaj!" - ludzi,
20 1,32| powtórzył jego imię, tu i ówdzie ozwały się śmiechy, ochrypłe głosy
21 1,32| okienka w przybramnej wieży ozwały się jakieś zaledwie z początku
22 2,1 | wyczesze!~Na to tu i owdzie ozwały się śmiechy, jakiś głos
23 2,1 | pozostał sam na dole. Z galerii ozwały się krzyki radości, tryumfu
24 2,8 | tej chwili głosy jakieś ozwały się w sieni, drzwi otworzyły
25 2,51| chorągwie!~- Na koń!! - ozwały się głosy między dworzany
26 2,51| i ustępować. Tu i owdzie ozwały się głosy o litość. Tu i
27 2,52| chorągwie!~- Na koń!! - ozwały się głosy między dworzany
28 2,52| i ustępować. Tu i owdzie ozwały się głosy o litość. Tu i
|