Tom, Rozdzial
1 1,3 | chwila milczenia - po czym zabrał głos Mikołaj z Długolasu,
2 1,5 | posłyszawszy o kolebce, zabrał głos i opisywał kosztowność
3 1,6 | rzeczą niepodobną, aby Bóg zabrał przedwcześnie władczynię
4 1,19| wuj mój Petzoldt, kustosz, zabrał. Krzyżacy napadli w nocy
5 1,19| przynieśli świeżą deskę, zabrał się Sanderus do pisania.
6 1,22| chwila milczenia, po czym zabrał głos surowy i zawzięty Zygfryd
7 1,25| wyspowiadał już Zbyszka, i zabrał dziewczynę do spowiedzi,
8 1,28| swoim nie postawi.~Po czym zabrał głos ksiądz Wyszoniek.~-
9 2,6 | Rozdział VI~Książę pierwszy zabrał głos na naradzie i tak mówił:~-
10 2,8 | Zbyszko po zabiciu Rotgiera zabrał był jego orszak wynoszący
11 2,11| boleści łzami spłynęła, zabrał Czecha i obie dziewczyny
12 2,11| niemowę wyrozumieć. Ale kata zabrał z sobą stary komtur, a kapelan
13 2,13| wywiózł.~- Wywiózł ją, a z nią zabrał i kata. Nie wiedział, że
14 2,16| on już sobie wyrzucał, że zabrał Jagienkę ze Zgorzelic, czuł
15 2,16| prawda, bo choć Jagienkę zabrał dlatego, by ją do opata
16 2,16| mruknął Skirwoiłło.~Lecz tu zabrał głos Maćko - i począł popierać
17 2,19| podtrzymujące hełm i - wreszcie zabrał się do śrub zamykających
18 2,28| cię skosiła, Kościej cię zabrał - oj! oj!"~A niektóre, przechylając
19 2,30| przypuścić, aby stary Maćko zabrał ją do Spychowa w tym celu.
20 2,33| Tymczasem komtur zamkowy zabrał gości i powiódł ich z sobą.
21 2,39| sprzeciwić. Zresztą byłby zabrał jeszcze więcej, gdyby go
22 2,42| mogę.~Więc Maćko rad nierad zabrał się do rzeczy - i pewnego
23 2,45| Do wznoszenia tych ścian zabrał się pomimo stałej pomocy
24 2,45| Moczydołów dopiero po roku, ale zabrał się tym gorliwiej dlatego,
25 2,47| zdobyczne "blachy", które Maćko zabrał tylko na znak zwycięstwa,
26 2,48| to jeszcze mistrz Kondrat zabrał Drezdenko, a on się przecie
27 2,49| nagana albo nawet i kara, zabrał z sobą kilkunastu przedniej -
|