Tom,    Rozdzial

 1  1,6 |        obliczeń miał wszelki czas wrócić, gdyby połóg odbył się był
 2  1,6 |    niedziel można było dojechać i wrócić - zwłaszcza gdy komuś pilno
 3  1,6 |    ogromny szmat czasu. Może król wrócić z Rusi i darować winę, może
 4  1,14|         jest.~- Nie. Tatulo mieli wrócić i mnie kazali.~- No, to
 5  1,18| Jurandówną nie wróci.~- Co nie ma wrócić! - ozwała się spod fartucha
 6  1,19|          panie.~- Więc rozkazujęć wrócić.~- Ja zaprzysiągł, a choć
 7  1,27|          na sali, zaledwie zdołał wrócić do izby i przynieść ciepłą
 8  1,28|        komturów pokarać i dziewkę wrócić, a do mnie posłów z przeprosinami
 9  1,32|        przejechał, to i tak muszę wrócić..."~Niezmierna, podziwiana
10  2,1 |     zbrodni. Ale żeśmy przyrzekli wrócić mu córkę, jeśli się stawi
11  2,1 |           Zakonowi i jemu do domu wrócić dozwolimy.~Zdziwiła niektórych
12  2,6 |         No - i nie spodziewał się wrócić.~- A czemuście nie mówili
13  2,7 |      obiecywał pierwotnie Rotgier wrócić, dni dwa, po czym trzy i
14  2,8 |        Zbyszkowi, a sam mógłby tu wrócić i inną dziewkę brać...~Tu
15  2,9 |        Jezus pozwolił szczęśliwie wrócić, to wrócim znów do pustki...
16  2,11|          kapelan dawno już musiał wrócić.~- To dobrze. Zdajcieże
17  2,12|          i wszystko, coś stracił, wrócić może.~Jurand wskazał ręką
18  2,12|           się jakoś dziwnie.~Miał wrócić za trzy dni, tymczasem upłynął
19  2,13|     Jurandowe, to musi do Juranda wrócić. Ale to nie ludzki rozum.
20  2,17|         się do woli, a teraz czas wrócić pod namiot.~- Jużci się
21  2,20|        nie czekać na Skirwoiłłę i wrócić na dawne bezpieczne obozowisko.
22  2,21|          boru i albo będą chcieli wrócić, skąd przyśli, albo przedostać
23  2,33|        Prusiech. Po chrzcie Litwy wrócić im było chyba do Palestyny
24  2,33|          do świętego miejsca. Ale wrócić~- to znaczyło wyrzec się
25  2,35|        ciężka i że lepiej by może wrócić póki czas pod łagodniejsze
26  2,37|         do nas.~- Co bym nie miał wrócić! Jużci nie ominę Spychowa,
27  2,45|        południem do Jaśka i Maćka wrócić. Kochał ją tedy jak źrenicę