Tom, Rozdzial
1 1,4 | czeka: może katowski miecz.~Twarze Maćka i Zbyszka uczyniły
2 1,5 | podziwiał mądre i stateczne twarze innych rajców lub potężne
3 1,5 | i donośnym, że wszystkie twarze zwróciły się ku niej, a
4 1,6 | z dobrą nowiną. Owszem, twarze panów wjeżdżających na zamek
5 1,6 | sobie szaty lub rozdrapywali twarze, inni spoglądali na mury
6 1,19| co mam, padlibyście na twarze nie tylko wy, ale i wszystkie
7 1,21| dwórki pochylały też często twarze ku kuszom, albowiem wszystkie
8 1,21| pochylone nad sobą zatroskane twarze dwóch młodych i hożych dwórek,
9 1,23| po sobie bracia zakonni i twarze zmieniły im się w okamgnieniu.
10 1,25| milczenie; tylko strapione twarze okazywały, jakim ciosem
11 1,25| wydobywał z cienia bezsenne twarze, odbijał się w zbroi pana
12 1,27| oświecał tylko groźne wąsate twarze spychowskich zabijaków -
13 1,29| ledwie się poznali, tak twarze ich były zmienione przez
14 2,1 | to po kilku razem, ale twarze ich były tak zuchwałe, a
15 2,5 | się książę o Zbyszka, a twarze mężów zasępiły się, wydało
16 2,9 | ku Maćkowi szyjami, mając twarze jeszcze złowrogie, ale już
17 2,17| łokcie wsparte na kolanach, a twarze ukryte w dłoniach, okryci
18 2,17| blask płomienia oświecał twarze łagodne i niebieskie źrenice,
19 2,19| spoza których spoglądały twarze knechtów jakby przejęte
20 2,19| niektórzy stali prosto, mając twarze blade jak śnieg i zmrużone
21 2,22| na się i spoważniały im twarze, a serca poczęły bić żywiej.
22 2,30| Powałą, przepatrywał z dala twarze, czyli nie dojrzy między
23 2,43| a wówczas płoniły im się twarze i wypukła pierś dziewczyny
24 2,51| tym świetnym rycerstwem. Twarze starszych stały się poważne
25 2,51| niezmierne szczęście rozjaśniło twarze zwycięzców, bo rozumieli
26 2,52| tym świetnym rycerstwem. Twarze starszych stały się poważne
27 2,52| niezmierne szczęście rozjaśniło twarze zwycięzców, bo rozumieli
|