Tom, Rozdzial
1 1,5 | zginąć...~I tak mówiąc, objął nogi królewskie, król zaś
2 1,6 | chwycił go w ramiona, po czym objął mu jasną głowę dłońmi i
3 1,6 | pożegnanie, chwycił ją, objął i przycisnął do piersi -
4 1,13| coraz głębiej, póki nie objął dobrze twardego przedmiotu;
5 1,16| potokiem łez. Widząc to, opat objął ramieniem dziewczynę, tak
6 1,19| dopadł i choć pożegnał, a objął na drogę - mówił sobie -
7 1,20| głowy było widać.~Zbyszko objął nogi pani, ta zaś podniosła
8 1,20| gości, pochylił się ku niej, objął ją i pochował twarz w łasiczy
9 1,25| Ciechanowa. Zbyszko znów objął ją ramieniem, przytulał
10 1,31| pochylił się przed Zbyszkiem i objął z lekka dłońmi jego kolana.~
11 1,32| do strzemienia Juranda i objął je rękoma.~- O Jezusie,
12 2,2 | którzy po wójcie Danveldzie objął tymczasem zarząd Szczytna,
13 2,5 | chwili gdy Zbyszko z kolei objął jej nogi, mówiła, pochylając
14 2,7 | i mściwy nieprzyjaciel, objął nawet starego komtura pewien
15 2,11| wstał, owszem pochylił się i objął jej nogi, jakby w opiekę
16 2,14| nieszczęście, więc tylko znów objął jej stopy, powtarzając:~-
17 2,14| w zanadrze, raz jeszcze objął kolana Jagienki, a następnie
18 2,20| gość!~A straszny Żmujdzin objął się za szyję rękoma, po
19 2,25| przeżegnawszy się krzyżem świętym, objął następnie Jurandowe kolano
20 2,26| wolna posunął się ku niemu, objął go, ogarnął, otoczył i zakrył
21 2,27| tego uczynić; on natomiast objął ją ramionami, z sercem tak
22 2,28| padłszy na piersi Juranda, objął go za szyję i począł jęczeć:~-
23 2,28| że poznaje dziecko. Potem objął ją jednym ramieniem, a drugie,
24 2,34| Królestwem i naszym narodem!~Tu objął dłońmi swą szpakowatą głowę,
25 2,42| lekarstwo.~- Ja? jakie?~A on objął ją wpół i począł szeptać
26 2,51| olbrzymi obłok kurzawy. Król objął wzrokiem cały ten groźny
27 2,52| olbrzymi obłok kurzawy. Król objął wzrokiem cały ten groźny
|