Tom,    Rozdzial

 1  1,1 |      Bogdańca, i nuż pytać:~- A z naszych którzy są? Mówcie żywo!~
 2  1,1 |         Jakże Bóg darzył? Sławcie naszych!~Lecz Maćko z Bogdańca nie
 3  1,1 |            drugi raz pięciu - a z naszych mnie zwalił, i pod Zbyszkiem
 4  1,3 |      wiadomość, że chcąc się przy naszych relikwiach pomodlić, zjedzie
 5  1,3 |   świętego Ptolomeusza, jednego z naszych patronów, się znajduje.~
 6  1,5 |          Nic waszemu mistrzowi do naszych praw; łaskę może tu okazać
 7  1,6 |     potężniejszy. I hojny jest, a naszych miłuje okrutnie. Powiedz
 8  1,8 |         krzywda i jedna pomsta. I naszych kupę z Bogdańca, co im konie
 9  1,10|   Słyszałem - przerwał Maćko. - I naszych posiłkowych rycerzy tez
10  1,10|     Witol-dowej potędze służyć. A naszych także kupa, ze to, jako
11  1,11|          A do których barci?~- Do naszych, do bogdańskich, niedaleko
12  1,13|          się tam mało cudów już w naszych oczach przygodziło? Po co
13  1,13|         Moczydoły i Bogdaniec dla naszych wnuków.~- Grady! - zawołał
14  1,20|      Złotoryja leży w jego, nie w naszych ziemiach.~- Tedy chwała
15  1,22|         która nas w osobach gości naszych spotkała -to jeno nowa sposobność
16  1,23|       miłować nawet nieprzyjaciół naszych, więc przyjedzie tu siostra
17  1,23|        tylko nie chciał wysłuchać naszych skarg na Juranda, ale kazał
18  1,30|           miał spełnić wszystkich naszych rozkazów, lepiej by było,
19  2,2 |         kapituła, i nad tym, by z naszych uczynków nie wynikła szkoda
20  2,13|        nosił, pocałował pieczęć w naszych oczach, przyjął nas gościnnie
21  2,15|           przemienić! Nie dusz on naszych szuka, lecz ziemi i dostatków.
22  2,22|          Zaliś to zabaczył o tych naszych rycerzach, którycheśmy w
23  2,32|         baranków się podajecie, a naszych za wilków. Tymczasem z tych
24  2,34|           co to za potęga! Swędzą naszych rycerzy ręce i chce im się
25  2,34|            W pojedynkę niejeden z naszych od nich tęż-szy, ale co
26  2,34|        Prawda-li to, panie, że na naszych pruskich panów wojną nastąpicie?
27  2,49| Czterdzieście - odrzekł Powała. - Naszych polskich wraz z Mazurami