Tom, Rozdzial
1 1,2 | pannami ukazało się kilku dworzan i małych pacholików. Weszli
2 1,2 | ozwały się głosy wśród dworzan. Zbyszko zaś szedł ku księżnej,
3 1,2 | młodzieńca, czy głosy podziwu dworzan wstrzymały ją, nim dobiegła,
4 1,2 | pełne rodzynków. Niektórym z dworzan chciało się tańcować; inni
5 1,10| bojarzynów i różnych tam dworzan, czyli jako oni zowią: otroków,
6 1,15| zdziwieniem spoglądał na tych dworzan, i rzekł:~- Wszystko to
7 1,19| wielki mir wśród młodszych dworzan i panien -była więc wdzięczna
8 1,20| sieni było zaledwie kilku dworzan, z którymi rozmawiał Zbyszko.
9 1,20| mu towarzystwa. Jednakże dworzan przybywało co chwila, chłopów
10 1,20| pierwszej chwili, iż to któryś z dworzan, zawiniwszy coś względem
11 1,20| konie dla księstwa, gości i dworzan. Na dziedzińcu nie było
12 1,20| ich od jadących za nimi dworzan i gości, pochylił się ku
13 1,21| umiejących po niemiecku dworzan.~- Nie z nim, ale za niego
14 1,24| chwili znów począł mówić do dworzan:~- Tego jeno nie mogłem
15 1,24| to, uściskała pana wobec dworzan, potem ucałowała kilkakrotnie
16 1,24| Po czym zwrócił się do dworzan i zawołał:~- Chybaj mi ta
17 1,24| Mrokota i kilku innych dworzan. Książę Janusz z daleka
18 1,26| roiło się już od gości i dworzan. Książę wszedł pierwszy
19 2,15| usłyszano, zaraz kilku rycerzy i dworzan postanowiło iść im w pomoc,
20 2,30| rycerstwa, od duchownych, od dworzan zarówno królewskich, jak
21 2,31| ku wielkiemu zdziwieniu dworzan i gości płakała tak długo,
22 2,31| kilku innych dygnitarzy i dworzan, między którymi był i Zyndram
23 2,31| Janusz posłał jednego z dworzan, aby sprowadził z miasta
24 2,51| jak węgle - zwrócił się do dworzan i zawołał:~- Odwołać drugą
25 2,51| pozostała tylko garstka dworzan, księży i pachołków. Ale
26 2,52| jak węgle - zwrócił się do dworzan i zawołał:~- Odwołać drugą
27 2,52| pozostała tylko garstka dworzan, księży i pachołków. Ale
|