Tom, Rozdzial
1 1,14| albo Brzozową najechała. Wiedzieli tatuś, że mogą przezpiecznie
2 1,19| i tu, że będzie, ale nie wiedzieli kiedy. W Warszawie spokój
3 1,20| wyprawy chodzą.~- Jakbyście wiedzieli - odrzekł Maćko z Turobojów -
4 1,20| którzy znali Zbyszka i wiedzieli o jego przygodach krakowskich,
5 1,29| Sanderusa - ale obaj nie wiedzieli dokładnie, co się z nią
6 2,1 | zamku, jednakże ci, którzy wiedzieli, zdążyli już teraz szepnąć
7 2,7 | Rotgier - wszyscy bowiem wiedzieli, iż świadczył za nami list
8 2,10| wypiło, to byśmy przynajmniej wiedzieli, że krąży.~- Byle mocy niebieskich
9 2,15| nieszczerze, gdyż dobrze wiedzieli, że mistrz i kapituła boją
10 2,19| nie oszczędzając jeńców, wiedzieli, że nie mogą rachować na
11 2,21| Drogę aż do pobojowiska wiedzieli dobrze, ale dalej on miał
12 2,22| chcieli tego czynić, nie wiedzieli bowiem, jak daleko przyjdzie
13 2,25| uciążliwe dla obecnych, bo nie wiedzieli, co mają z sobą robić.~Na
14 2,30| żyli i o bożym świecie nie wiedzieli.~- A jakoże na ową pannę
15 2,31| Witolda wspomagał - i nie będą wiedzieli, co począć. Ale ty bądź
16 2,35| usłyszawszy taką odpowiedź, i nie wiedzieli, co mają mówić, a Zyndram
17 2,46| Ludzie jednak domyślali się, wiedzieli i opowiadali sobie aż do
18 2,48| wyruszyć. Maćko i Zbyszko wiedzieli wprawdzie, że wojna nie
19 2,48| dłuższy. Lecz że panowie rada wiedzieli o wszystkim, co się w Malborgu
20 2,49| dostojnicy polscy i litewscy wiedzieli, że walna rozprawa musi
21 2,50| miejskie i kmiece piechoty. Wiedzieli, że ku bitwie straszliwej
22 2,50| bitwie straszliwej idą, ale wiedzieli, że "trzeba", więc szli
23 2,51| poważne i surowe, ci bowiem wiedzieli, jak ciężka i okrutna będzie
24 2,51| zaznali bitew z Polakami, wiedzieli Jaki to "nieużyty" i "natarczywy"
25 2,52| poważne i surowe, ci bowiem wiedzieli, jak ciężka i okrutna będzie
26 2,52| zaznali bitew z Polakami, wiedzieli Jaki to "nieużyty" i "natarczywy"
|