Tom,    Rozdzial

 1  1,1 |       słyszeliście o Ryngalle? - pytał Maćko~- Nie słyszeliśmy
 2  1,2 |      znów, trąciwszy dworzanina, pytał przyciszonym głosem:~- To
 3  1,4 |           A ile mu było roków? - pytał Zbyszko.~- Młody był!~Tymczasem
 4  1,8 |         gdzie mnie wiedziecie? - pytał - na zamek?~- Juści na zamek.
 5  1,10|             No, jak się macie? - pytał, potrząsając dłoń Maćka. -
 6  1,10|       wszędzie o was na popasach pytał.~Tu zwrócił się do Zbyszka:~-
 7  1,15|       Świętej, ale próżno byś go pytał o jakowe morza alibo kraje,
 8  1,22|            Wasz mistrz o nic nie pytał. Mów mu, co chcesz.~- Tedy
 9  1,25|   pozwoleństwo niekoniecznie bym pytał, bo skoro pani miłościwa
10  1,25|       Danuśka! co ci, Danuśka? - pytał Zbyszko.~- Czego płaczesz?
11  1,26|  nabożeństwa zażyć.~- A potem? - pytał Głowacz. Zbyszko uśmiechnął
12  1,27|         nigdzie.~- Co to jest? - pytał siebie ze zdumieniem młody
13  1,30|        będziecie mi przeciwni? - pytał. A na to Jurand odrzekł:~-
14  2,8 |          Maćka.~- No i cóż ty? - pytał, skończywszy opowiadanie.
15  2,11|          się tu was spodziewał i pytał o was młody pan, Zbyszko.
16  2,11|        powiadał? Dokąd jechał? - pytał Maćko.~- Powiadał tak: "
17  2,21| nieprzyjaciół.~- Widziałeś ją? - pytał z bijącym sercem młodzian.~-
18  2,21|         twojej straty. Kogom nie pytał! gdziem nie był! - długo
19  2,21|      Słyszałem także, jak się go pytał: "Zali ci to ulży, synku?"
20  2,27|      nieprzytomne oczy i znów ją pytał: "Ostawisz mnie? Nie żal
21  2,29|     nastają tam na jego szyję? - pytał Zbyszko.~- Zdrów jest -
22  2,30|     Danusi o nic w Spychowie nie pytał i o niczym nie wiedział,
23  2,31|       już mnie drzewiej tak samo pytał i że aż mi cudnie tego słuchać.
24  2,34|         już na świecie, więc nie pytał o nic, jeno tulił do siebie
25  2,35|          sposoby,~- Jakież to? - pytał polski rycerz.~- Wasza cześć
26  2,43|         się rada.~- Jaka rada? - pytał niespokojnie Zbyszko.~-