Tom,    Rozdzial

 1  1,2 |        przeciwił, z tym będę się potykał póty, póki sam nie zginę
 2  1,4 | przepraszać, wolej bym się z nim potykał konną albo pieszą, na~śmierć
 3  1,4 |         to z posłem będziesz się potykał? Ni tobie z nim, ni jemu
 4  1,6 |         Mikołaja z Długolasu też potykał.~- Za co?~- Bo Mikołaj -
 5  1,6 |   Mikołajem przecie nie będę się potykał, bo mu chyba z osiemdziesiąt
 6  1,8 |        samym piekielnym starostą potykał i jako nie odstąpię jej
 7  1,16|   Henryka, który się w szrankach potykał - odrzekł Zbyszko.~- Nie
 8  1,16|          mu się też gani, że się potykał - odpowiedział, podnosząc
 9  1,19|      będzie się wespół z drugimi potykał, ale tam prócz zakonników
10  1,19|       cześć. Z wami nie będę się potykał, bom wam przyjacielem, ale
11  1,21|          za niego będę się odtąd potykał! - rzekł Lotaryńczyk.~Lecz
12  2,1 |  oswojonego niedźwiedzia.~Jurand potykał się niegdyś z Danveldem,
13  2,4 |  zapewnienia, że pan jego nieraz potykał się z mizerykordią w jednej,
14  2,8 |        pozwawszy go na sąd Boży, potykał się wobec całego mazowieckiego
15  2,8 |       mazowieckiego dworu.~- Aa! Potykał ci się? - zawołał, błysnąwszy
16  2,8 |          Jest chłop prędki", nie potykał się tam z jakim Niemcem.
17  2,11|         już pasowany, a po wtóre potykał się szczęśliwie na turnieju,
18  2,11|          się w szrankach potyka, potykał ci się i ze Zbyszkiem, bo
19  2,14|        aby się pod twoim znakiem potykał - rzekła Jagienka.~Lecz
20  2,17|         ja, bom się i w Malborgu potykał, gdzie też i na ostre gonili.
21  2,17|     wiadomo, żem się z Rotgierem potykał. Może i przygodziłoby mi
22  2,21|     Arnold zwracał się ku niej i potykał się ze wszystkimi. Boże
23  2,26|         okszę - i będę się z nim potykał. Da Bóg, obalę go, a potem
24  2,29|         jeździł na kraje świata, potykał się, odbijał swoją niewiastę,
25  2,33|       Zbyszka, który swego czasu potykał się w szrankach w Malborgu,
26  2,49|    ślubowaniu przez to, że Maćko potykał się z krewnym Lichtensteina,