Tom, Rozdzial
1 1,8 | spotkawszy przed drzwiami pachołka, spytał:~- A gdzie Jurand
2 1,10| I porwawszy kuszę z rąk pachołka, wsparł ją o ziemię, przycisnął
3 1,11| drewnianej fujarce zapiska. Wołać pachołka!~Zawołano pachołka, który
4 1,11| Wołać pachołka!~Zawołano pachołka, który siadł na zydlu i
5 1,14| przerwał mu dopiero widok pachołka z końmi, który czekał na
6 1,18| mnie, i tatusiowi za tego pachołka, którego Zbyszkowi posłałam.~-
7 1,18| Zbyszkowi posłałam.~- Za jakiego pachołka?~- Wiecie. Był tu u nas
8 1,19| działo.~Więc skinąwszy na pachołka, rzekł:~- Zali stary Zych
9 1,19| Weź, panie, dzidę z rąk pachołka i nadstaw, bo diabeł jest
10 1,20| koń książę, mając za sobą pachołka z kuszą i z oszczepem tak
11 1,25| wyrok śmierci na czeskiego pachołka. Książę przedarł list w
12 1,25| sami gościa uśmiercili i pachołka chcieli uśmiercić -o czym
13 2,6 | bok i zapytał:~- A onego pachołka Czecha weźmiesz z sobą do
14 2,7 | czynności, wysłał natychmiast pachołka, aby się dowiedział, kto
15 2,7 | się jakby ze snu i zawołał pachołka.~- Gdzie jest brat Rotgier? -
16 2,7 | drzwiami minęli uśpionego pachołka i zszedłszy ze schodów,
17 2,8 | Ochłonąwszy nieco, zakrzyknął na pachołka, by dorzucił drew do ogniska
18 2,9 | jeszcze jednego młodego pachołka, z twarzą rumianą jak jabłuszko.~-
19 2,9 | upodobaniem, albowiem takiego pachołka nigdy w życiu nie widział.
20 2,9 | zwrócił się do drugiego pachołka i zapytał:~- A ten tu?...
21 2,10| diabeł zmienił się w takiego pachołka, to łatwo zdołałby go przywieść
22 2,12| Tolimie, że tego wdzięcznego pachołka chce mieć przy sobie blisko.~
23 2,20| mnie!~Zbyszko porwał z rąk pachołka parę płonących szczepek,
24 2,23| przy nich jednego tylko pachołka. Inni rozbiegli się szukać
25 2,23| albo co... aby pchnąć zaraz pachołka na łeb do Spychowa. Jeślibyśmy
26 2,40| pchnął jednak ostrożny Maćko pachołka do Zgorzelic, ażeby o przybyciu
|