Tom,    Rozdzial

 1  1,1 |     rosła, gdyż nieprawda jest! Oboje królestwo Litwę ochrzcili
 2  1,3 |       Tyńca, gdzie w sprosności oboje żyli, gdy żaden ksiądz ślubu
 3  1,6 |     Zbyszka, a w chwilę później oboje, wszedłszy na krużganek,
 4  1,12|    trupem niedźwiedzia, podobni oboje do jakichś młodych leśnych
 5  1,18|     której zasiadłszy, milczeli oboje przez dłuższą chwilę, po
 6  1,19|     dzieje, i odrzekł:~- Oni to oboje w tajemnicy przed opatem
 7  1,19|         Ciechanowie, gdzie mnie oboje księstwo jako sługę Bożego
 8  1,20| łokciami, że pokazują sobie ich oboje z Danusią i śmieją się.
 9  1,23|    Niczego nie chcą dotrzymać - oboje oszukać i oboje zgładzić -
10  1,23|     dotrzymać - oboje oszukać i oboje zgładzić - rzekł sobie de
11  1,23|  wiedział, że to my chwyciliśmy oboje - odrzekł Danveld.~- Ba,
12  1,25|    księżnie, która błogosławiła oboje, a gdy wreszcie oddała ich
13  1,27|         upływie godziny posnęli oboje tak mocno, że byliby może
14  1,30|      Ale zlitowali się wreszcie oboje z księdzem Wyszońkiem nade
15  1,30|          Jurand wnet wprowadził oboje do narożnej izby - i stanął
16  1,30|           dodał pątnik. Po czym oboje skłonili się Jurandowi i -
17  1,32|        chciałoby się jeszcze na oboje dzieci pojrzeć, ale po sprawiedliwości,
18  2,11|    podobny.~Teraz zrozumieli go oboje.~- Kto wam to uczynił? -
19  2,27|     dowiedział się przy tym, że oboje księstwo wybrali się do
20  2,30|       niego tutejszych księstwa oboje, a ponoć dokazali także,
21  2,30|    Jakże - odrzekł giermek - są oboje, mają oni niemało spraw
22  2,36|        nikogo z dworu, albowiem oboje księstwo razem z ośmiorgiem
23  2,43|     Nieraz mogło się zdawać, że oboje o czym innym mówią, a o
24  2,44|      siedzieli tuż koło siebie, oboje nad miarę śliczni i nad
25  2,44|    postawił Jagienkę na ziemi i oboje chcieli przyklęknąć, lecz
26  2,44|         prawdę rzec, to was tak oboje miłuję, że i wstyd gadać.~