Tom, Rozdzial
1 1,4 | jeszcze, ale w oczach mieli niepokój; panny pobladły, jeno Mikołaj
2 1,5 | królewskim, opanował go okrutny niepokój. Pierwszy to raz pomyślał
3 1,6 | Zawrzało znów miasto i niepokój ogarnął ludzi, a tłumy powtórnie
4 1,6 | co to znaczy, jednakowoż niepokój począł podnosić włosy na
5 1,11| czym w twarzy jej odbił się niepokój.~- Poszedł od nas łońskiego
6 1,14| ciało, to aż go ogarniał niepokój i -jak powiadał Maćko: - "
7 1,19| nich, gdyż opadł go srogi niepokój - i duszą całą był na mazowieckim
8 1,22| zaognił jeszcze ów wewnętrzny niepokój.~- Przysiągłem mojej panience -
9 1,26| zauważyłby w słowach jej pewien niepokój. Może było tak dlatego,
10 1,30| twarzy Juranda odbił się niepokój. W pierwszej chwili wydawało
11 2,1 | ale twarz jego wyrażała niepokój i zwątpienie. A Jurand spytał
12 2,3 | wzbudziła tam zdumienie i niepokój. Ani sam książe, ani nikt
13 2,4 | Rozdział IV~O Zbyszka niepokój był na całym dworze tak
14 2,4 | sam książę podzielał ten niepokój.~Więc wieczorem przed bitką
15 2,7 | nawet starego komtura pewien niepokój: "Oczywiście - mówił sobie -
16 2,7 | walki nie nurtował go żaden niepokój. Przypomniał sobie pewien
17 2,8 | Jagienki odbił się znów niepokój.~- Zali mu życie niemiłe?
18 2,12| na gościńcu, ale wielki niepokój odbił się na jego twarzy.
19 2,17| się w ich duszach pustka, niepokój i żal po przeszłości, i
20 2,22| ogarnia go zawsze jakowyś niepokój, nawet w zbożnych krainach,
21 2,27| Wtem targnął nim nagły niepokój, spostrzegł bowiem, że twarz
22 2,41| tęsknota okrutna, a obok niej i niepokój, jakiego przedtem nigdy
23 2,41| bratanka i jaki panował niepokój o jego losy. Przez długi
24 2,50| duszę jego dręczył ogromny niepokój. Nawiedzał już ongi Jagiełło
25 2,51| już na ziemi.~Więc ciężki niepokój ogarnął serca przywódców
26 2,52| już na ziemi.~Więc ciężki niepokój ogarnął serca przywódców
|