Tom, Rozdzial
1 1,1 | błogosławieństwa boskiego, otruła męża. Co ja usłyszawszy, prosiłem
2 1,2 | że odtąd za dojrzałego męża wobec całego tego dworu
3 1,2 | najczęściej ona brała innego męża, a on, o ile posiadał cnotę
4 1,3 | była zaraz ojca, matki i męża odstąpić, byle swe żądze
5 1,4 | tegoż samego olbrzymiego męża, który poczytan za Walgierza
6 1,4 | między Zbyszka a nieznajomego męża, począł pytać, imając się
7 1,6 | powstrzymuję rękę i słuszny gniew męża mojego, lecz pamiętajcie,
8 1,6 | dojrzałym, ale nad tą postawą męża wznosiła się głowa dziecinna
9 1,8 | pod bokiem nieubłaganego męża. Często też rycerze zmawiali
10 1,8 | Jurandowi, ujrzał przed sobą męża postawy ogromnej, z płowym
11 1,18| przykryła na znak, że go chce za męża brać, bez co mu głowy nie
12 1,22| Zaczepiliście strasznego męża, którego się wszyscy boją,
13 1,32| nawet na dwie ręce zwykłego męża - i ruszył ku nim koniem.~
14 2,1 | pragnęli się nasycić widokiem męża, którego przedtem po prostu
15 2,1 | straszliwą siłę i rozpętanie męża, zbili się w kupę, by razem
16 2,2 | splątaliśmy siecią wściekłego męża, widzieliście dziewięciu
17 2,3 | splątać siecią strasznego męża, który wówczas przeciw sobie
18 2,5 | dłuższych niż ramię rosłego męża. Towarzyszyli im giermkowie:
19 2,5 | poznali, iż mają przed sobą męża doświadczonego i groźnego,
20 2,13| On jest taki, ze gdy o męża chodzi, przed żadną męką
21 2,22| koń Arnoldów jako niosący męża nad miarę wielkiego, musiał
22 2,33| zależało od zdania tego męża, mniemał, że jeśli zdoła
23 2,40| w sile i za dojrzałego męża się uważał, bo rządził swymi
24 2,48| gdyż usłyszawszy słowa męża, wstała i ucałowawszy go
25 2,51| krzyk straszny porażonego męża, a on nie oglądał się nawet
26 2,52| krzyk straszny porażonego męża, a on nie oglądał się nawet
|