Tom,    Rozdzial

 1  1,5 |       zgasił mdły kaganek przy łożu: pogrążony w ciemności Zbyszko
 2  1,6 |      teraz całymi godzinami na łożu, z łokciami na kolanach,
 3  1,19|      wielce pokrzepiony. Już w łożu będąc, namyślał się, czy
 4  1,24|       następnie, siadłszy przy łożu, tak przemówił:~- Wiecie!
 5  1,25|      jest i ledwie się może na łożu poruszyć. Przed kilku dniami,
 6  1,25|        że gdy mu zbraknie przy łożu Danusi, to razem z nią zbraknie
 7  1,25|     przypodniósł się, siadł na łożu i rzekł zmienionym głosem:~-
 8  1,25|        przypodniósł się był na łożu, zesunął się znów na wezgłowie
 9  1,25|        ksiądz postawił ją przy łożu Zbyszka i narzuciwszy im
10  1,27|     nad chorym, który leżał na łożu pod niedźwiedzimi skórami,
11  1,27|        Siadłszy więc przy jego łożu, poczęła odmawiać różaniec,
12  1,27|  otworzył oczy, siadł nagle na łożu i jął rozglądać się wokół,
13  1,28|   obecni, więc on, siadłszy na łożu, spojrzał na nią, poznał
14  2,7 |     tej nocy, więc siadłszy na łożu, począł mówić:~- Daj mi
15  2,10|      musieli go siłą trzymać w łożu, co nie przychodziło bez
16  2,11|   napełniony winem na noc przy łożu, aby w razie bezsenności
17  2,11|         U pana starszego, przy łożu.~- Przyzwijcie go! Albo
18  2,12|        żyje, więc klęknął przy łożu i rzekł:~- Wieczny odpoczynek
19  2,12|     podniósł się i siadłszy na łożu, począł kręcić głową i machać
20  2,28|   nogach, a gdy położono go na łożu, utracił ruch i świadomość,
21  2,36|       jak Jurand kona, to i na łożu dobrze.~- Nie je nic, nie
22  2,42|     trzech dniach odpoczynku w łożu wszystko minie, a tymczasem
23  2,43|    chorzeje, i wylegiwał się w łożu, rad, że Maćko i Jagienka
24  2,43| Zbyszko, wylegując się wciąż w łożu, wodził wedle słów Maćka
25  2,43|       ze zdziwienia i siadł na łożu.~- Jak to? To już się nawet
26  2,44|     już dłużej wylegiwać się w łożu. Maćko powiedział, że wypada